ستی رُز

 

عضو شورای هماهنگی جنبش آزادی زنان ایزدی (تاژه)، ریحام حجو در مورد سالروز حملاتی که با هدف نسل­کشی ایزدیان در سال ۲۰۱۴ صورت گرفت، با خبرگزاری ما گفت‌وگویی انجام داد. در بخش سوم این گفت‌وگو در مورد زنانی که از دست داعش آزاد شده­اند و هزاران زنی که در انتظار آزادی هستند، صحبت نمودیم. علاوه براین، شوک­های روانی وارد آمده بر زنان ایزدی، مبارزات جهت به رسمیت شناخته شدن نسل­کشی ایزدیان در سطح بین­المللی بخش دیگری از مباحث گفت‌وگوی ماست.

 

وضعیت زنان اسیر شده و زنانی که از دست داعش آزاد شده­اند

ریحام حجو می­گوید: در حملات نسل­کشانه­ی داعش علیه جامعه‌ی ایزدی در سوم آگوست سال ۲۰۱۴، زنان از شاهدان زنده­ی این جنایت بشری بودند. زنان آزاد شده در مورد تلاش و مبارزه‌ی جنبش زنان جهت آزادی آنان سخن می­گویند. وی در ادامه می­افزاید: جنبش آزادی زنان در راستای رهایی زنان ایزدی اسیر پشتکار بسیاری به خرج دادند و هر رسالتی که در راه آن بر دوش ما قرار می­گرفت، انجام دادیم. با خانواده­های زنان اسیر ارتباط برقرار نموده و همواره در پی یافتن ردی از زنان اسیر بودیم. هنگامی که مرزهای روژآوا بر روی شنگال بسته نشده بود با کنگره­ی ستار و نیروهای سوریه دمکراتیک جهت یاری برای آزادی زنان، در ارتباط بودیم. نیروهای سوریه دمکراتیک در آزادی آنان نقش مهمی ایفا نمود و هم اکنون هم با آنان در ارتباطیم. در ماه­های گذشته در مورد آزادی زنی ایزدی که آزاد شده و قادر به ورود به شنگال نیست، اطلاعاتی به دستمان رسید. در چنین شرایطی دولت عراق همکاری لازم در این مورد را با ما ندارد و این رفتار دولت، ما را دچار مشکل نموده؛ دولت عراق از ابتدا مانع­تراشی نموده و تا به امروز این سیاست ادامه دارد.

نکته‌ی مهم دیگر قابل اشارە نیروهای بین­المللی هستند کە در راستای نابودی شاهدان زنده­ی این رویداد با باز کردن درهای کشورهای اروپایی بر روی زنان آزاد شده، از یکدیگر سبقت می­گیرند. این سیاست در حقیقت، نوعی خالی نمودن شنگال از ایزدیان است. کانادا، هلند و اتریش نمونه­هایی از این کشورهاست.

دور شدن زنان از ریشه­های فرهنگی آنان، نوعی نسل­کشی است. همزمان فعال شدن شبکه­های مهاجرت­های اجباری انسان­هاست. ما در این مورد مایل به انجام فعالیت­ مشترک با دولت عراق هستیم. تلاش ما رسیدن به برخی از زنان از شنگال خارج شده است. با بسیاری از سفارت­خانه­ها در تماس بودیم و خواسته‌ی ما این بود که زنان اسیر بایستی در سرزمین خود باشند و آنان نباید اجازه‌ی خروج زنان را بدهند. در مقابل خواسته­های ما، پاسخ روشنی وجود نداشته است.

 

در سوم آگوست سال ۲۰۱۴ در شنگال، ۱۲ هزار پیشمرگه­های پ.د.ک (حزب دمکرات کوردستان عراق) و شش هزار نیروهای پاراستن در داخل و خارج وابسته به دولت عراق وجود داشت.

بر این اساس؛

۳۶۰ هزار تن به ناچار از شنگال کوچ کردند.

۲۰۰ هزار تن به باشور کوردستان مهاجرت کردند.

ده هزار تن به کشورهای اروپایی مهاجرت کردند.

۳۵۰۴ زن و ۲۸۶۹ مرد در اسارت داعش هستند و آمار دقیقی از کودکان اسیر وجود ندارد.

تاکنون ۱۱۸۸ زن، ۳۳۷ مرد، ۱۰۲۰ دختر و ۹۳۵ پسر از اسارت داعش آزاد شده­اند.

از زنان آزاد شده، ۱۵۰ تن از آنان در شنگال زندگی می­کنند و تعداد اندکی در کمپ­ها اسکان دارند. تعداد بسیاری هم در اروپا زندگی می­کنند.

۱۳۴۰ زن و ۱۵۹۷ مرد هنوز در اسارت داعش قرار دارند.

در شنگال ۸۰ گور دسته­جمعی و ده­ها گور تک نفره وجود دارد.

۲۱۶۶ کودک پس از قتل­عام، پدر و مادر خود را از دست داده­اند.

۶ مکان مقدس ایزدیان توسط داعش تخریب شده است.

شنگال یکی از مناطق وابسته به کشور عراق است. در شرایطی که شنگال در خاک عراق قرار دارد، قتل­عام ایزدیان صورت گرفت لذا تاکنون مجلس عراق این قتل­عام را به رسمیت نشناخته است. بسیاری از نمایندگان مجلس در این قتل­عام نقش داشتند و اگر این قتل­عام به رسمیت شناخته شود، بایستی مسببین این رویداد، دادگاهی شوند. ما در پیگیری دادگاهی کردن عاملان این جنایت اصرار داریم. دولت­های آلمان، هلند، بلژیک و سازمان ملل متحد قتل­عام ایزدیان را به عنوان ژینوساید به رسمیت شناخته­اند.

لذا این پذیرش تنها به شکل صوری بود و اقدامات لازم در این راستا صورت نگرفت. اگر اقدامات مورد انتظار انجام می­گرفت، می­باید عاملین و آمرین این جنایات محاکمه می­شدند. به این دلیل است که تا به امروز نیز قتل­عام و نسل‌کشی ایزدیان همچنان ادامه دارد. رژیم اشغالگر ترکیه هر روز انسان­های بی­گناه را مورد هدف قرار می­دهد. دولت بلژیک علی­رغم پذیرش ژینوساید ایزدیان بر اجرایی شدن توافق ۹ اکتبر اصرار می­ورزد و آن را برای ایزدیان مهم قلمداد می­کند. این رویکرد به معنای بازگشت به دوران پیش از ژینوساید است. افکار عمومی جهان می­تواند با در نظر گرفتن اراده­ی ایزدیان و پذیرش رسمی ژینوساید ایزدیان، دین خود را به آنان ادا نماید و به تبع آن خواهد توانست سیمای حقیقت را دیده و بر مبنای آن اقدام نماید.