آلا محمدی

اورمیه - روسپیگری فروش تن است در ازای پول یا مواد مخدر یا دارو، تن‌فروشی می‌کنند. این کار در ایران غیرقانونی می‌باشد و جزای سنگینی برای زنان در پی دارد. تن فروشی پدیده‌ای که به تعبیر یک پدیده‌ی اجتماعی و همراه با بهره‌کشی جنسی و تحقیر زن است که اقدام به قانونی کردن آن مردان را با این پیام مواجه می‌سازد که زنان کالاهای جنسی هستند و روسپیگری یکی از سرگرمی‌های بدون ضرر برای مردان است. نابرابری جنسیتی، فقر و نبود فرصت‌های شغلی از دلایلی است که زنان به تن‌فروشی روی‌آورده‌اند. همچنین روی‌آوردن زنان به این کار در ایران، شامل فقر ایرانیان، بیکاری، اعتیاد، ازدواج اجباری، زیاده‌خواهی یا تنوع‌طلبی مردان، نبود امکانات برای ازدواج، ازدواج مجدد مردان و جدایی از همسر نیز بوده‌است. در اورمیه که روسپیگری در سال‌های اخیر خیلی زیاد شده‌است و زنان کنار خیابان‌ها می‌ایستند و هر ماشینی که نگه داشت سوار می‌شوند وتن به این کار می‌دهند. دانشجوهایی که حتی از شهرهای دیگر آمده‌اند در ازای پول بسیار ناچیزی تن‌فروشی می‌کنند تا حداقل هزینه‌ی خوابگاه و دانشگاهشان را دربیاورند.

 

خبرگزاری زن در این رابطه با ماریا (اسم مستعار) دختر جوانی که مجبور به تن‌فروشی شده و همچنین با ژیلا احمدی فعال حقوق زنان در مورد تن‌فروشی زنان در اورمیە گفت‌وگویی داشته است.

ماریا دختری ۲۳ سالە یکی از هزاران زن جوانی‌ست که در ازای بدست آوردن پول ناچیزی که زندگی آنها را بچرخاند، تن به تن‌فروشی داده است. ماریا کە در اورمیە دانشجو می‌باشد پدر و مادرش از هم جدا شدە‌اند و یک خواهر از خودش کوچکتر دارد، بە تن‌فروشی روی ‌آورده‌است. به خاطر مشکلات خانوادگی و مشکلات اقتصادی که از بدر ورود به دانشگاه سبب شد این کار را انجام بدهد. او روایت می‌کند که پدر و مادرم هردو ازدواج کرده‌اند و هیچکس خرج ما را نمی‌دهد، مجبورم خرج خواهرم را هم دربیاورم چون هیچ رزومه‌ی کاری هم ندارم که بتوانم کاری غیر از روسپیگری انجام دهم. گاهی اوقات مجبور شده‌ام با مردان مسنی که حداقل سی سال از من بزرگتر هستند وارد رابطه شوم. با درآمد این کار توانستم یک دوره‌ی آرایشگری در اورمیه ببینم می‌خواستم  تن‌فروشی نکنم و با آرایشگری خرج خودم را دربیاورم ولی کفاف زندگی من را نمی‌دهد دوباره مجبور شدم این کار را شروع کنم. گاهی اوقاتم خیلی تحقیر می‌شوم و اذیتم می‌کنند. اگر مجبور نبودم هیچوقت این کار را نمی‌کردم حتی بعد از سه ترم از دانشگاه هم انصراف دادم نمی‌تواستم شهریه‌ی دانشگاه را پرداخت کنم.

 

 

آیا زن با فروش بدنشان، کرامت خود را به عنوان کالا می‌فروشد و به این دلیل است که آسیب می‌بیند؟   ‌     ‌

زنان در بعضی مواقع کالا می‌شوند و با بدن آنها مثل یک کالا برخورد می‌شود و از آنها بهره‌کشی جنسی می‌شود که باندهای بزرگ در ازای پول کمی از آنها استفاده می‌کنند، آنها را روزانه با مردان مختلفی وارد رابطه می‌کنند، یا گاهی اوقات از طریق همسرانشان مجبور می‌شوند. در ایران در کلان‌شهرها روسپیگری رواج پیدا کرده است، در شهر اورمیه هم تن‌فروشی وجود دارد. بعضی از مشتری‌هایشان از کشورهای همسایه از جمله کشورهای عربی و عراق می‌باشند، چون با دلار پرداخت می‌کنند زنان بیشتر تمایل دارند با این مردها وارد رابطه شوند.

 

چرا تن‌فروشی در جامعه یک امر غیراخلاقی محسوب می‌شود، حتی خریداران سکس، مشتریان این زنان، عموما آنها را قضاوت اخلاقی می‌کنند؟

فشار اجتماعی روی این زنان بیشتر است مثلا وقتی هزار زن در اورمیه تن‌فروشی می‌کنند در مقابل هزار مرد سکس آنها را خریداری می‌کنند ولی واژه‌های سکسیتی و ضد زنان و قبیح فقط برای این زنان به کار برده می‌شود در حالی که این مرد خریدار سکس است واژه‌های زشت و مردستیز در موردش به کار نمی‌رود، فقط بدن زن است که کالا می‌شود. مردی که رابطه‌ی جنسی دارد و خریدار سکس می‌باشد از نظر جامعه هرزه نیست و یک معضل نیست. و این مردانگی این مرد است که مشتری می‌باشد ولی یک زن که تن‌فروش است او هرزه‌است حتی کشتنشان را هم روا می‌دانند و زیر فشار اجتماعی خیلی شدیدی هستند. در اکثر موارد این زنان مجبور هستند که تن‌فروشی کنند و یک معضل اجتماعی است. مسئولان، روانشناسان، جامعه‌شناسان، فعالان زنان بیشتر روی این مسئله باید کار کنند تا این آسیب اجتماعی بررسی شود و زنان وارد تن‌فروشی نشوند و کمتر آسیب ببینند. بیشتر زنان هستند که آسیب می‌بینند و مردان کمتر آسیب می‌بینند چون عرف جامعه سکس مردان را نشانه‌ی مردانگی و برتری آنها می‌دانند و حتی به آن افتخار می‌کنند ولی زنی که رابطه‌ی جنسی داشته باشد که حتی روسپی هم نباشد انگ هرزه به آنان می‌زنند چه برسد به اینکه با مردان مختلف رابطه داشته باشند. این ناآگاهی جامعه بیشتر زنان را در معرض آسیب بیشتر قرار می‌دهد.

 

• بسیاری از این زنان که تن‌فروشی می‌کنند دارای تحصیلات دانشگاهی هستند یا الزاما آسیب‌دیده و فقیر هم نیستند، این مورد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

در بین زنانی که تن‌فروشی می‌کنند از همه‌ی اقشار وجود دارد. بعضی از زنان از لحاظ طبقه‌ی اجتماعی خیلی پایین هستند و زیر خط فقر هستند بعضی دیگر هم حتی زنان تحصیل‌کرده با تیپ و استایلی زیبا و صورت‌های آرایش کرده حتی با مدرک فوق لیسانس هم هستند یا دانشجو می‌باشند که مجبورند تن‌فروشی کنند. به دلیل اینکه دچار فقر اقتصادی هستند یا می‌تواند فقط به دلیل فقر اقتصادی هم نباشد بعضی از زنان دنبال رفاه بیشتر هستند و برای زندگی راحتر و مرفه‌تر هم تن به این کار می‌دهند. تن‌فروشی فقط مختص زنان نیست حتی مردان هم به نوعی تن‌فروشی می‌کنند که با زنان پولدار و یا حتی خیلی مسن‌تر وارد رابطه شوند برای اینکه مخارج زندگیشان را دربیاورند.

در ایران با مسئله‌ی روسپیگری و تن‌فروشی به یک دید بد نگاه می‌شود و این زنان منزوی می‌شوند. لازم است در ایران هم این مسئله ریشه‌شناسی و آسیب‌شناسی شود تا اینکه زنانی که روسپیگری می‌کنند دچار بیماری‌های روحی و حتی جسمی نشوند.