رقه- طی ماه جاری میلادی(دسامبر)، دولت اشغالگر ترکیه و مزدوران تحت حمایتش با استفاده از سلاح‌های سنگین، هواپیماهی جنگی و پهپادها به کانتون منبج در منطقه شمال و شرق سوریه دموکراتیک حمله کردند. با ورود مزدوران به شهر، کشتار غیرنظامیان آغاز شد و مزدوران به تلافی مبارزات زنان، سه عضو انجمن زنان زنوبیا را که در مقابل تهدیدات مزدوران حاضر تسلیم نشدند، به قتل رساندند.  

زینب دلشیر، مدیر انجمن زنان زنوبیا در کانتون اشغال‌شده منبج در منطقه شمال و شرق سوریه دموکراتیک، در مورد مبارزات (عایشه عبدالقادر، قمر السود و ایمان احمد)، اعضای انجمن زنان زنوبیا که هدف حملات قرار گرفتند، گفت: اعضای انجمن زنان زنوبیا ادامه دهنده‌ی راه این سه زن مبارز خواهند بود.

زینب دلشیر درباره عایشه عبدالقادر، زن جوان ۱۹ ساله‌ای که در لبنان به دنیا آمد و بزرگ شد، گفت: عایشه عبدالقادر پس از آغاز حملات اسرائیل به لبنان به سوریه بازگشت و در شهر منبج ساکن شد. او کار خود را در بخش آرشیو و رسانه انجمن زنان زنوبیا آغاز کرد. زینب دلشیر در ادامه‌ی صحبت‌های خود گفت: «عایشه با وجود سن کم، فردی فعال و پرتلاش بود. تفکر و هوش او فراتر از سنش بود. با داشتن اصرار بر پیشرفت و توسعه، همیشه روز و کار خود را با روحیه‌ای بالا آغاز می‌کرد.»

از آنجایی که عایشه عبدالقادر در خارج از وطن خود بزرگ شده بود، در تلاش بود تا از طریق کار خود عشقش به کشورش را ابراز کند. او با قلم و دوربین خود به پوشش تمامی رویدادها و فعالیت‌ها پرداخته بود تا درد و رنج زنان و مقاومت آن‌ها را به جهان منتقل کند. زینب دلشیر گفت: «با وجود اینکه این اولین تجربه عایشه در زمینه روزنامه‌نگاری بود، اما در مدت کوتاهی توانست به میدان وارد شود. عائشه عبدالقادر در دوره آموزشی فکری در منطقه الطبقه شرکت کرد و پس از اتمام دوره، همه آنچه آموخته بود را برای خدمت به کار خود به کار گرفت.»

عایشه عبدالقادر در خانواده‌ای میهن‌دوست پرورش یافته بود و خانواده‌اش همواره از وی حمایت کرده و او را برای پیشرفت کارش تشویق می‌کردند. زینب دلشیر در ادامه‌ی صحبت‌های خود توضیح داد: «هنگامی که حمله به منبج آغاز شد، همه در وضعیت نگرانی و استرس قرار گرفتند، اما عایشه با نگرشی طبیعی با موضوع برخورد کرد و بر ضرورت مقاومت تأکید کرد. او اطرافیانش را آرام کرد و با همین روحیه به کار خود ادامه داد.»

زینب دلشیر درباره‌ی لحظات آخر و قتل عایشه عبدالقادر گفت: «در آخرین لحظات که نبرد به شهر رسید و جنگ خیابانی در محله‌ها شروع شد، عایشه عبدالقادر به همراه تعدادی از همکارانش از جمله ایمان احمد، یکی از مسئولان نیروهای حفاظت از جامعه تلاش کردند تا از شهر خارج شوند تا به اسارت مزدوران نیفتند، زیرا می‌دانستند که مزدوران اشغالگر ترکیه وحشتناک‌ترین تخلفات را به‌ویژه علیه زنان انجام خواهند داد و اجساد قربانیان را مثله می‌کنند. اما هنگامی که به نزدیکی پل قره‌قوزک، رسیدند، خودروی آن‌ها هدف حمله یک پهپاد ترکیه قرار گرفت و عایشه عبدالقادر و ایمان احمد جان خود را از دست دادند و در آرامگاه شهیدان شهید دجله شهر کوبانی به خاک سپرده شدند.»

زینب دلشیر در مورد ایمان احمد، یکی از مسئولان نیروهای حفاظت از جامعه و زنی که مادر چهار فرزند بود، گفت: «شهید ایمان احمد با ایمان به جنگ انقلابی مردمی، در چارچوب دفاع مشروع و حفاظت از شهر، سرزمین، کودکان و زنان شهرش، به نیروهای حفاظت از جامعه و زنان پیوست. با این باور، او با وجود اینکه مادر چهار فرزند بود، هرگز در انجام وظیفه میهنی خود تردید نکرد و علاوه بر این، او برای آگاهی‌بخشی به زنان در زمینه حفاظت و دفاع از سرزمین‌شان تلاش می‌کرد.

اشغالگران ترکیه و مزدوران تحت حمایتش به هدف قرار دادن این دو مبارز زن اکتفا نکردند و همچنین قمر السود را در شهر منبج به قتل رساندند. قمر السود، که مادر دو کودک بود و پس از جدایی از همسرش از فرزندانش مراقبت می‌کرد، زنی نمونه، شجاع و خودباور بود. او با وجود شرایط سخت، برای تأمین نیازهای کودکانش تلاش می‌کرد و در زمینه‌های مختلف فعالیت داشت، از جمله به‌عنوان مدیر و مربی در آکادمی جامعه دموکراتیک، جایی که برای ارتقای آگاهی زنان تلاش می‌کرد. او بر این باور بود که وظیفه و مسئولیت اوست که جامعه‌اش را توسعه دهد. سپس در کنفرانس اسلام دموکراتیک فعالیت کرد و برای نشان دادن حقیقت اسلام و جایگاه زنان در آن تلاش کرد. اخیراً نیز در اداره گمرک منطقه منبج مشغول به کار بود.»

زینب دلشیر افزود: «قمر السود علیه عقب‌ماندگی، سنت‌های پوسیده و باورهایی که نقش زنان را محدود می‌کرد، شورش کرد. او در برابر جامعه و مفاهیم اشتباهی که مانند بسیاری از زنان به دلیل زن بودن و جدا شدن از همسرش به او تحمیل می‌شد، ایستادگی کرد و هرگز اجازه نداد که شأن یا جنسیت او را کوچک بشمارند. پس از آزادسازی شهر منبج از دست داعش در سال ۲۰۱۶، قمر السود از جمله زنانی بود که به ارزش و نقش خود پی بردند و برای ایفای نقششان تلاش کردند.»

 زینب دلشیر در مورد تهدیدهایی که قمر الاسود برای ترک کار خود با آن روبرو بوده است، گفت: دایی قمر السود یکی از مزدوران اشغالگر ترکیه بود و قمر السود را تهدید می‌کرد که کارش را ترک کند، اما او به راه آزادی که در آن قدم گذاشته بود، ایمان و یقین داشت و اعتنایی به تهدیدهای عمویش نمی‌کرد و با انگیزه و بدون تردید به کارش ادامه داد.

وی در ادامه‌ی صجبت‌های خود گفت: پس از ورود مزدوران اشغالگر ترکیه به شهر منبج، دایی قمر الاسود فرزندانش را از او گرفت و به دلیل تسلیم نشدن او در مقابل چشمان فرزندانش او را کشت. پیکر او در شهر منبج به خاک سپرده شد. ما نتوانستیم پیکر او را بیاوریم زیرا این حادثه پس از اشغال شهر رخ داد.   

زینب دلشیر در پایان صحبت‌های خود با سه مبارز شهید عضو انجمن زنان زنوبیا عهد بست تا ادامه دهنده‌ی راه آن‌ها باشد و گفت: «ما با همرزمان خود عهد می‌بندیم که راهشان را ادامه دهیم و تأکید می‌کنیم که قلم و دوربین شهید عایشه زمین نخواهد ماند، بلکه ما آن‌ها را با امید و آرزوهایی که او داشت، بر‌می‌داریم تا صدایی برای همه زنان باشیم.»