تداوم نژادپرستی علیه سوری‌ها در ترکیه
پناهندگان سوری در ترکیه از موانع و مشکلات نژادپرستانه علیه خود شکایت دارند و می‌گویند اقدامات آنها اکنون جان سوری‌ها و فرزندان آنها را تهدید می‌کند.
هالە الاحمد
ادلب- بسیاری از پناهجویان زن سوری در ترکیه با تأکید بر اینکه تیمهای امداد زمانی که به دنبال قربانیان زلزله در زیر آوار بودند با نژادپرستی شدید علیە سوری‌ها عمل می‌کردند گفتند: درد نژادپرستی و تبعیض بیشتر از زلزله سوری‌ها را آزار می‌دهد.
«می‌گفتند آیا اینجا ترک‌ها هستند؟»
(آیا اینجا ترک‌ها هستند؟) این اظهاراتی است کە معالم الذن، پناهجوی ٣۵ ساله سوری که در شهر انطاکیە در باکور کوردستان زندگی می‌کند بر زبان آوردە و می‌گوید هنگامی کە ترک‌ها متوجە شدند تمام افراد ساختمان ویران شدە پناهندەی سوری هستند آنها از جملە خانوادەها و کودکان را رها کردند تا بمیرند.
معالم الذن پناهجوی سوری با اشارە بە اینکە همەی خانوادەاش جان خود را از دست دادند گفت: به دلیل بی‌توجهی مسئولان و تیمهای امداد ترکیه در نجات فرزندان و همسرش در سومین روز از زلزلە صدایی از آنها نماند و جان خود را دست دادند. در این حادثه پناهندگان سوری فراری از جنگ و درگیری قربانی نژادپرستی شدند.
معالم الذن می‌گوید همسر و فرزندانش در زلزله جان باختند، آنها در زیر آوار و خانه‌های ویران شده در نتیجەی نژادپرستی آشکار مقامات ترکیه و تیمهای امداد علیه مردم آسیب دیده از زلزله جان خود را از دست دادند.
زن جوان سوری درد خود و هزاران سوری زلزله زده را با این جملات توصیف می‌کند: سوری‌ها در ساختمان‌هایی که اکثریت جمعیتشان ترک بودند خوش شانس بودند. این نشان‌دهندەی تبعیض بین ترک‌ها و سوری‌ها در جست‌وجوی تیمهای امداد برای نجات مردم است.
داوطلبان سوری به مردم سوریه کمک کردند، اما سطح رو به زوال و انبوه ساختمان‌های ویران شده کار آنها را دشوارتر کرد، زیرا آنها به تنهایی کار می‌کردند و تجهیزات حفاری نداشتند.
تمام تلاش‌های معالم الذن برای متقاعد کردن مقامات ترکیه برای جست‌وجوی خانواده‌اش با این بهانه مواجە شد کە آنها صدای کسی را از زیر آوار نمی‌شنوند اما او اصرار داشت که به خوبی صدای خانوادەاش را می‌شنود.
«نژادپرستی بیش از خود زلزله یک فاجعه انسانی است»
فاطمە عبدالرزاق (٢٨ ساله)، کارمند سازمان‌های بشردوستانه، می‌گوید که بین سوریهای زلزله‌زده بە خصوص در جست‌وجوی نجات قربانیان تفاوت نژادی زیادی دیده است، تجهیزات سنگین حفاری و جست‌وجو به سمت ساختمان‌های شخصی می‌رفت، سپس به نظر می‌رسید که آن ساختمان‌هایی که هوا نماندە بود اکثراً سوریهای بودند، بنابراین بیشترین تعداد افرادی که جان خود را از دست دادند، سوری‌ها بودند.
فاطمە عبدالرزاق در ادامەی سخنان خود دربارەی بی احتیاطی تیمهای امداد در نجات سوری‌ها می‌گوید: آنها انسان نیستند، چطور می‌توانند با جان مردم بازی کنند.
وی با تأکید بر اینکە باید تحقیقات در مورد مسئولین عملیات جست‌وجو و نجات قربانیان آغاز شود، خاطرنشان کرد: درد نژادپرستی و تبعیض برای مردم سوریه از درد زلزله بیشتر است. نژادپرستی بیش از خود زلزله یک فاجعه انسانی است.
«سوری‌ها از رفتن به شهرها و مناطق امن منع شده‌اند»
نجاح قطیعی (اسم مستعار) ۴۴ ساله و ساکن شهر دیلوک می‌گوید که آنچه در این فاجعه غم انگیز برای سوری‌ها رخ داده مایەی شرمساری است، بە خصوص از آنجایی کە نجات جان یک نفر فارغ از جنسیت، نژاد، رنگ و هویت یک وظیفەی انسانی است.
وی در ادامە می‌گوید: پناهندگان سوری با تیمهای امداد ترکیه در عملیات نجات قربانیان و توزیع کمک بین مردم سوریه و ترکیه هستند. با این حال، آوارگان سوری با نژادپرستی زیادی روبرو شدند و رنج آنها از زلزله زمانی افزایش یافت که تیمهای امداد از کار خود غفلت کردند و اجازه ندادند سوری‌ها به بهانه های مختلف به مکان‌های امن برسند.
در میان این موانع، سوری‌ها از رفتن به شهرها و مناطق امن منع شده‌اند، به این بهانه که راهی برای رفتن به مناطق امن از مناطق شهری ندارند.
نجاح قطیعی در پایان سخنان خود تصریح کرد که سوری‌ها در ترکیه حقوق خود را از دست داده‌اند، هیچ قانونی برای محافظت از آنها در برابر نژادپرستی وجود ندارد، در حالیکە در شرایط پناهندگی شرایطی و رنج و زیان، بە کمک بیشتری نیاز دارند