بهاران لهیب

پروان - با کنترول گرفتن تمام نقاط افغانستان توسط طالبان، همه‌ای زنان را از وظایف شان سبک دوش نمودند. فقط بخش را که طالبان ادعا دارند که زنان کماکان به کار خود ادامه می‌دهند بخش صحت است. ادعا طالبان در زمینه دروغ است، تلاش طالبان اینست که کارمندان سابقه‌دار را از کار برکنار کنند و افراد خود را جا به جا بسازند چون طالبان این را می‌دانند که حکومت شان دوام نمی‌آورد. بنا مانند برادران تنظیمی خود به فکر اندوختن سرمایه هستند، از رهبران شان گرفته تا ملیشه‌های شان به هر شکل که باشد پول اندوزی می‌کنند یکی از زمینه‌های به دست آوردن پول برای شان ادارت دولتی است که با اخذ رشوه جیب‌های شان را پر می‌کنند.

ما در سفر که در همین روزها به ولایت پروان داشتیم با شبانه عمری یکی از قابله‌های زن ملاقات نمودیم که قبلا وی در شفاخانه‌ دولتی شهر چاریکار کار می‌کرد. شش ماه قبل طالبان وی را با یک داکتر (پزشک) زن و یک داکتر مرد از وظایف شان سبک دوش کردند. دلیل این کار طالبان را در ابتدا نمی‌دانستند. ولی بعد از مدت فهمیدند که آنان را به خاطری از وظایف شان برکنار شده اند که پست‌های مهم را در شفاخانه مسوولیت داشتند. بنا اینان کنار کشیده شدند تا طالبان افراد با اعتماد خود را نصب کنند.

شبانه می‌گوید: «طالبان فکر می‌کند که با نصب افراد خود در بخش‌های مختلف، صاحب پول و مقام شوند. در عین حال ترس دارند که مبادا کنترول همین بخش را از دست دهند. بنابراین، همه پست‌های بلند دولتی را در کنترول خود گرفته‌اند.»

این سه فرد طالبان، در حالی که بخش‌های مهم را در شفاخانه به دست گرفته‌اند، همگی مرد و بی‌سواد هستند و تحصیلات آن‌ها تنها شامل کورس‌های شش ماهه و یک سال در بخش کمک‌های اولیه در پاکستان است.

قابل ذکر است که دو شفاخانه مهم (ملالی زیژنتون و رابطه بلخی) در کابل، که عمده‌ترین کار آن‌ها در بخش نساحی و ولادی زنان است، روسای آن‌ها را دو زن به عهده گرفته‌‌اند. این دو زن، همسرانشان شان از جمله انتحارکنندگانی بودند که در بخش‌های مختلف افغانستان انتحار کرده و به صدها تن آسیب رسانده‌اند. بنابراین، برای آن‌ها این امتیاز داده شده است و تحصیلات آن‌ها تنها شامل کورس‌های یک ساله دایگی در پاکستان است.