بهاران لهیب

هرات- ما در سفر که به ولایت هرات داشتیم. سری به  شفاخانه‌(بیمارستان) این ولایت زدیم تا بیشتر در مورد وضعیت بدانیم. هرات با داشتن ۱۹ ولسوالی و مرکز آن فقط یگانه شفاخانه دولتی در مرکز شهر موجود است که تمام مریضان(بیماران) ولایت هرات به این شفاخانه مراجعه می‌کنند در عین حال شفاخانه‌های شخصی هم بیشتر از یکی دو به چشم نمی‌خورد. وقتی مردم به شفاخانه مراجعه می‌کنند باید ساعت‌ها در صف بیستند تا بتوانند به داکتر(پزشک) دسترسی پیدا کنند.

همان قسمی که با حاکمیت طالبان تمام بخش بیشتر از پیش دگرگون شده‌اند. بخش صحت به خصوص در ولایات در وضعیت خوبی قرار ندارد و این وضعیت باعث شده تا آمار مرگ ومیر بلند برود و این آمار در بین مادران باردار و کودکان‌شان بیشتر است.

ما در شفاخانه هرات با مادری هم صحبت شدیم، اسمش جمیله وهاب بود. عروسش  از درد دندان رنج می‌برد. جمیله گفت: «من با عروسم صبح ساعت‌های هشت از ولسوالی انجیل که یک ساعت با شهر فاصله ندارد آمده‌ایم. ولی‌ حالا ظهر است نتوانستم که داکتر را ملاقات نمایم.»

به دو دلیل مریضان نمی‌توانستند به داکتر دسترسی پیدا کنند یکی که تعداد مریضان بیش از حد زیاد است و داکتران کمی در شفاخانه موجود هستند. دلیل عمده  تقسیم‌بندی که طالبان انجام داده بودند، طالبان امر کردند که مریضان زن باید به داکتر زن مراجعه کنند و مریضان مرد باید به داکتر مرد مراجعه نمایند. این‌ تقسیم‌بندی باعث شده بود که در کنار مریضان پرسنل شفاخانه هم با مشکلات زیاد مواجه شوند.

ما با متخصص قلب ش.ص در این شفاخانه هم صحبت شدیم، گفت:‌ «من می‌دانم که طالبان ناآگاه هستند. همه مسایل را به تسمخر گرفته‌اند و این عمل خود را در بخش صحت هم تطبیق می‌کنند.»

ش.ص یگانه متخصص بخش قلب در این شفاخانه بود. نامرده به سخنان خود ادامه داد: «من یگانه متخصص قلب در این شفاخانه هستم با اعلام طالبان من اجازه ندارم مریضان مرد را تحت تداوی قرار بدهم. بنابراین مریضان همه از بین می‌روند من با این تفکیک موافق نبودم برای من مرد و زن بودن مفهوم ندارد. وظیفه‌ من است که جان انسان‌ها را نجات بدهم. هر چه  ما داکتران به افراد امر به معروف طالبان این مسئله را توضیح می‌دهیم برایشان مفهوم نمی‌شود.  بنا ما همه داکتران شفاخانه تصمیم گرفتیم هر چه فشار بیاورند ما به فیصله که کرده‌اند تن نمی‌دهیم.»

با این که هر روز افراد «امر به معروف و نهی از منکر» به شفاخانه می‌آمدند و به تحقیر و توهین داکتران می‌پردختند ولی به گفته خود داکتران: «ما در این زمینه گوش شنوا نداریم وظیفه ما خدمت به مردم است. بس»