صد سال است که دولت ترک همین کار را میکند
خانوادههای مفقودین در ارتباط با تحویل جسد هاکان ارسلان در کیسهای به پدرش که ۷ سال پیش در شهر سور در باکور کوردستان (شمال) جان خود را از دست داده بود، اعلام کردند که وضعیت از دیروز تا امروز همین وضعیت است و ادامه دارد.
مدینه مامداوغلو
آمد- استخوانهای هاکان ارسلان که در درگیریهای ۷ سال پیش در شهر سور باکور کوردستان جان خود را از دست داده بود در کیسهای به پدرش تحویل داده شد. عکس پدرش که با کیف در دست، مقابل دادگاه ایستاده بود، اعتراض زیادی به همراه داشت. خلق کورد این عکس را ادامهی ظلم صد سالهی دولت ترک تعبیر کردند. خانوادههای بستگان مفقودین به نحوهی تحویل استخوانها واکنش نشان داده و گفتند: ما به مبارزهی خود برای اجساد فرزندانمان ادامه خواهیم داد، حتی اگر در یک کیسه تحویل داده شوند.
خانوادهی مفقودین آنچه را که انجام شده، فاشیسم نامیدند
رمزیه بایرام مادر محمد شیرین بایرام که در سال ۱۹۹۶ در منطقهی پاسور آمد(دیاربکر) بازداشت شد و دیگر خبری از او نشد، سالهاست که به امید یافتن بقایای جسد پسرش به زندگی ادامه میدهد. رمزیه بایرام تحویل استخوانهای هاکان ارسلان را در کیسهای به پدرش فاشیسم دانسته و گفت: دولت ترک بار دیگر انسانیت خود را به اثبات برساند.
ما باید از آنها حساب بپرسیم
رمزیه بایرام در ادامهی سخنان خود گفت: ما چندین سال است که به دنبال اجساد فرزندانمان هستیم. امروز استخوانهای فرزندانمان را به ما تحویل میدهند، حالا میتوانیم بگوییم چه چیزی تغییر کرده است، دولت ترک همان دولت فاشیستی است و تغییری نکرده است، اما ما تا آخر با آن مبارزه خواهیم کرد. ما باید این وضعیت را تغییر دهیم و خبری از فرزندانمان اگر زنده باشند، بگیریم وگرنه اجسادشان را پیدا کنیم. باید از دولت ترک حساب استخوانهایی را بپرسیم که در کیسهای گذاشته و به دست پدران میدهند. اگر بخواهیم میتوانیم این کار را انجام دهیم. ما حق خود و فرزندانمان را از آنها خواهیم گرفت، ما هرگز تسلیم نخواهیم شد.
در ترکیه عدالت و قانون وجود ندارد
رمزیه بایرام با اشاره به اینکه چیزی از نظر عدالت و قانون در ترکیه باقی نمانده است، گفت: ترکیه مسلمان نیست، یک کشور فاشیست است. حتی اگر امروز پسرم را به من تحویل دهند، باز هم به مبارزهام علیه این دولت فاشیست ادامه میدهم. تحویل آن استخوانها در کیسهای به خانوادهاش امری مشروع و رواج دارد. وقتی به دنبال استخوانهای فرزندانمان هستیم، دولت استخوانهای فرزندانمان را در کیسهای به ما تحویل میدهد، انسانیت آنها تا به این اندازه است، آیا این عادلانه است؟ آیا در ترکیه عدالت، قانون و یا دولت وجود دارد؟ هر کاری بکنند ما به مبارزهی خود برای اجساد فرزندانمان ادامه خواهیم داد.
این کار را به دلیل کورد بودنمان انجام میدهند
سلیمه چاکر یکی از زنانی است که سالهاست برای یافتن جسد همسرش ابراهیم کاراتای که در سال ۱۹۹۴ در بازداشت فاعل مجهول است، شرکت کرد و به تحویل استخوانهای هاکان ارسلان در کیسهای به پدرش واکنش نشان داده و گفت: چطور میتوانند که استخوانهای یک نفر را در کیسهای به پدرش تحویل دهند. چون ما کورد هستیم ما را میکشند و این کارها را میکنند، ما سالهاست که برای پیدا کردن و یافتن اجساد عزیزانمان میجنگیم.