لینا خطیب

ادلب- شهر ادلب، ساعت‌ها وحشت و هراس را در پی زمین‌لرزه مهیب سال قبل تجربه کرد. این زمین‌لرزه به بزرگی ۷.۷ ریشتر، ترکیه و شمال سوریه را به لرزه درآورد و منجر به کشته و زخمی شدن هزاران نفر شد.

 مرح احمد، شهروند ۲۹ ساله ساکن شهر ارمناز در استان ادلب، ضمن ابراز اندوه و تأسف فراوان، از داغ از دست دادن مادر، خواهر و برادرشان در پی وقوع زلزله مخرب پارسال سخن گفت و افزود: همچنان از فشار عاطفی و روانی ناشی از داغ سنگین از دست دادن اعضای خانواده در اثر فروپاشی ساختمان مسکونی بر روی آنان، پیش از توانایی خروج از محل، رنج می‌برند.

وی در عین حالی که از مرگ نجات یافته، متوجه شد پای راستش در اثر گیر افتادن زیر آوار به مدت بیش از ۱۰ ساعت، دچار صدمات و آسیب‌های جدی گردیده است. تا به امروز نیز از دردهای کمرشکن ناشی از آن مبتلا می‌باشد و توان راه رفتن مطلوب را ندارد.

ترس و هراس ناشی از به یاد آوردن خاطرات تلخ زلزله، به وضوح در چهره سهیله بدوی ۳۳ ساله اهل شهر حارم مشهود است. وی ضمن بیان اینکه در آن روز نحست همسر و دو فرزند خردسالش را از دست داده و خانه‌شان نیز ویران گشته، تصریح نمود: امروزه به همراه سه فرزند باقی‌مانده در یک اردوگاه دست‌ساز سکونت داریم و فرزندانم هنوز در مورد فوت پدر و خواهر و برادرهایشان با یکدیگر گفت‌وگو می‌کنند، گویا این اتفاق همین الان رخ داده باشد. هرگاه سخنان آنها را می‌شنوم، قادر به کنترل اشک‌هایم نیستم.

 وی می‌افزاید: زندگی در اردوگاه‌ها فوق‌العاده طاقت‌فرسا بوده و فاقد امنیت و آرامش لازم است. سرما از همه سمت‌های چادرها نفوذ می‌کند. بیماری‌ها و همه‌گیری‌ها رو به گسترش هستند و حریم خصوصی به هیچ وجه وجود ندارد.

وی ضمن اشاره به وضعیت نامساعد اقتصادی‌شان پس از از دست دادن سرپرست خانواده در جریان زلزله مخرب، تصریح کرد این امر موجب شده تا فرزندانش از ادامه تحصیل محروم شوند، زیرا دیگر توان پرداخت هزینه‌های ثبت‌نام، خرید کتاب‌های درسی و لوازم‌التحریر آنان را ندارد. به همین دلیل فرزندانش مجبور به کار شده‌اند.

محاسن خلوف، از اهالی شهر سراقب که در حال حاضر به عنوان آواره در شهر سلقین اقامت دارد، عنوان نمود اگرچه در مقایسه با دیگران از شانس بیشتری در عدم فقدان عزیزی برخوردار بوده‌اند، ولی تأثیرات روحی و روانی این سانحه بزرگ بر فرزندانشان بسیار شدید و غیرقابل انکار بوده است. وی بیان داشت فرزندانشان گاهی  هنگام احساس لرزش‌های پس لرزه، سروصدای "زلزله" به پا می‌کنند. وی با تأکید افزود: تا به امروز، وحشت ناشی از وقوع آن حادثه هولناک بر دلهایمان سایه افکنده و سه فرزندم از عوارض ناشی از شوک روانی شدید رنج می‌برند. اشتهای آنها کاهش محسوسی یافته و پسر کوچک ۵ ساله‌ام نیز از بی‌خوابی‌های مکرر و دردهای معده رنج می‌برد، علی‌رغم اینکه پزشک معالج ابراز داشته است که هیچ بیماری خاصی ندارد.

 فاطمه حمزه، ۴۰ ساله، مشاور اجتماعی اهل شهر سرمدا در شمال ادلب، در خصوص تأثیرات زلزله بر زنان منطقه، چنین توضیح داد: همچنان تعداد زیادی از زنانی که سرپرست خانواده خود را از دست داده‌اند، در شرایط بسیار دشواری به سر می‌برند و برای تأمین هزینه‌های زندگی‌شان، در حالی که قیمت‌ها اوج گرفته و فقر گسترش پیدا کرده، مبارزه می‌کنند.

 وی افزود: صدها زن در ادلب در محیط‌های پُرجمعیت سکونت دارند و به خدمات بهداشت باروری و حمایت‌های لازم دسترسی محدودی دارند. حریم خصوصی اندکی برایشان وجود دارد و موارد خشونت‌های جنسیتی، سوءاستفاده‌ها، بدرفتاری‌ها و ازدواج‌های زودهنگام و اجباری کودکان افزایش قابل توجهی داشته است.

وی ضمن اشاره به تشدید فقر، تخریب منازل مسکونی و شبکه‌های برق‌رسانی و آب‌رسانی در اثر زمین‌لرزه، خاطرنشان کرد این امر موجب شده تا بسیاری از خانواده‌ها مجبور به کوچ اجباری به اردوگاه‌ها شوند. وی با اشاره به وحشت فراوان کودکان منطقه پس از این سانحه، عنوان کرد زمین‌لرزه مدارس و مکان‌های بازی اطفال را به‌طور کامل ویران نموده و احساس امنیت بسیاری از کودکان، زنان و خانواده‌های آسیب‌پذیر را از بین برده است

لازم به توضیح است که این زمین‌لرزه مخرب منجر به جان باختن ۴۵۴۰ نفر در مناطق شمالی سوریه گردید که یک‌سوم قربانیان را کودکان و زنان تشکیل می‌دادند. همچنین دست‌کم ۸۶ هزار نفر بی‌خانمان شدند و حداقل ۵۵ مرکز درمانی و ۵۹۹ مدرسه دچار آسیب‌دیدگی یا ویرانی کامل گردید.