لینا خطیب

ادلب - معلمان بازنشسته شهر ادلب در استان ادلب سوریه، پس از بازنشستگی و خاتمه خدمت، تاکنون حقوق و مزایای قانونی خود را دریافت نکرده‌اند.

این معلمان بازنشسته به دلیل قطع حقوق و عدم دریافت هرگونه غرامت پایان خدمت، با مشکلات مالی و تنگدستی مواجه شده‌اند. پس از آنکه اداره آموزش و پرورش شهر ادلب تحت کنترل دولت انقلابی موسوم به هیئت تحریرالشام قرار گرفت، خدمت کارکنانی که به سن ۶٠ سالگی رسیده بودند، بدون پرداخت حقوق بازنشستگی و غرامت پایان خدمت به پایان رسید.

منیره خلوف، معلم بازنشسته ۶١ ساله ساکن شهر سرمدا در استان ادلب سوریه، درباره شرایط سخت معیشتی خود و سایر معلمان بازنشسته می‌گوید: برای من بسیار سخت است که پس از سال‌ها تلاش و کار در شرایط دشوار جنگ، بدون دریافت هیچ حقوق یا غرامتی بازنشسته شوم.

وی در ادامه می‌افزاید: من بیش از ٣۵ سال به عنوان معلم در مدارس این منطقه فعالیت کرده‌ام. اما وقتی به سن بازنشستگی رسیدم، هیچ پاداش و غرامتی دریافت نکردم تا بتوانم زندگی شریفانه‌ای داشته باشم و نیازهای اولیه زندگی‌ام را تأمین کنم.

منیره خلوف در ادامه صحبت‌های خود درباره شرایط خانوادگی‌اش نیز توضیحاتی ارائه کرد. وی بیان کرد که همسرش به دلیل ابتلا به سرطان، دیگر قادر به انجام کار و فعالیت شغلی نیست. به همین دلیل، مجبور هستند هزینه‌های ماهانه زندگی خود را از طریق کمک فرزندانش تأمین کنند تا بتوانند دارو و درمان همسرش و نیز هزینه‌های جاری زندگی را پرداخت نمایند.

وی خاطرنشان کرد که معلمان و مدرسان در بیشتر نقاط ادلب و روستاهای اطراف آن، با کاهش ارزش حقوق اندک خود در مقایسه با سایر مشاغل مواجه هستند.

علاوه بر این، تعداد زیادی از مدارس این منطقه بدون حمایت مالی هیچ سازمانی اداره می‌شوند. خلوف تأکید کرد که اخراج و خاتمه خدمت این معلمان موجب خواهد شد تا آنها قادر به تأمین هزینه‌های اجاره منزل، آب، برق و مراقبت‌های بهداشتی نباشند. همچنین آنها مجبور خواهند شد برای گذران زندگی به مشاغلی روی آورند که با شأن و توانایی‌های آنها همخوانی ندارد.

عبیده طحان، معلم بازنشسته ۶۵ ساله ساکن شهر ادلب، پس از رسیدن به سن بازنشستگی و اخراج از مدرسه، درباره وضعیت خود بیان می‌کند: پس از سال‌ها تدریس به صدها دانش‌آموزی که امروزه در دانشگاه‌ها تحصیل می‌کنند، اکنون در وضعیت بیکاری و بدون حقوق و مزایا به سر می‌برم. وی در ادامە سخنانش اعلام کرد: وضعیت من مشابه بسیاری از معلمان زن و مردی است که سال‌ها به صورت داوطلبانه و در شرایط دشوار به تدریس پرداخته‌اند، اما سرانجام اخراج شده و بدون دریافت هیچگونه غرامتی رها شده‌اند.

او تأکید کرد که با وجود سن بالا و بیماری‌های فشار خون و دیابت، مجبور است در یک کارگاه خیاطی کار کند تا نیازهای خود را بدون درخواست کمک از دیگران تأمین نماید.

او تأکید کرد که اکثر خانواده‌های ساکن ادلب از گرانی شدید کالاها، بیکاری گسترده، فقر و کمبود شدید فرصت‌های شغلی رنج می‌برند. همچنین کمک‌های بشردوستانه به این منطقه بسیار اندک است.

 عبیده طحان با طرح این پرسش که وضعیت معلمان بازنشسته بدون درآمد در این شهر چگونه خواهد بود، خواستار پرداخت فوری حقوق و مزایای معوقەی معلمان بازنشسته از سوی مسئولان شد تا بتوانند امرار معاش کنند.

روان عباس، ۶٠ ساله، از شهر معرة النعمان به شهر کلیلی در شمال ادلب مهاجرت کرده است. ایشان معلم زبان عربی بوده و برای گذران زندگی به کمک‌های بشردوستانه سازمان‌ها وابسته بوده است.

روان عباس توضیح داد: پس از قطع حقوقم، دیگر قادر نبودم اجاره‌ی خانه‌ای را که به همراه دختر معلولم در آن زندگی می‌کردیم را پرداخت کنم. این موضوع مرا مجبور کرد تا آن خانه را ترک کرده و به یک اردوگاه نزدیک شهر نقل مکان کنم.

وی همچنین توضیح داد که مجبور شده در یک چادر فاقد کمترین امکانات برای زندگی شریفانه ساکن شود.

روان عباس، علیرغم قطع حقوق بازنشستگی‌اش، تصمیم گرفته است به کودکان اردوگاهی که در آن زندگی می‌کند، به طور رایگان درس بدهد. ایشان در این باره می‌گوید: این کودکان چه گناهی کرده‌اند که از ساده‌ترین حق آموزش محروم شوند و سرنوشتشان نادانی و بی‌سوادی باشد؟

عبیده کلثوم، ۴۵ ساله، مدیر یک مدرسه ابتدایی در شهر ادلب، درباره سلب حقوق معلمان در دوران جنگ اظهار نگرانی کرد. وی بیان کرد: حقوق معلمان در زمان جنگ سلب و نادیده گرفته شد. تصمیم اداره آموزش و پرورش مبنی بر قطع حقوق معلمان، پس از تمام سال‌ها زحمت و فداکاری آنها، کاملاً ظالمانه و بی‌انصافانه است.

عبیده کلثوم، دولت انقلابی موسوم به هیئت تحریرالشام را مسئول به حاشیه راندن فرایند آموزش در این منطقه  دانست.

به گفته وی، این دولت صرفاً دنبال منافع خود است و نسبت به نیازهای آموزشی منطقه و خواسته‌های معلمان برای تأمین امکانات لازم بی‌تفاوت است.

او تأکید کرد که معلم نمی‌تواند بدون دریافت حقوق و مستمری برای زندگی شریفانه خود و خانواده‌اش، به کار خود ادامه دهد.

وی در پایان سخنان خود گفت: معلمان ادلب چندین بار مقابل ساختمان اداره آموزش و پرورش تجمع کرده و خواستار پرداخت حقوق و مطالبات معوقه خود شده‌اند، اما تاکنون هیچ وعده مثبتی دریافت نکرده‌اند.