عملهای زیبایی و زنان؛ گسترش فرهنگ ظاهرگرایانه در یک جامعه
آنچه یک زن باید در خود پرورش دهد اندیشه و تواناییهای اوست و مادامی که زن در بند مورد پسند قرار گرفتن این و آن باشد از دیگر تواناییهای خود غافل خواهد شد و این چیزی است که جامعهی مصرفی و مردسالار با در پیش گرفتن پروژه زیبایی در پی آن است.
شبنم توکلی
تهران- در دنیای امروز ما استانداردهایی برای جذابیت افراد تعریف شده که موجبات روی آوردن مردم به جراحیهای زیبایی و دستکاری بدن شده است،گرچه توجه و پرداختن به بدن برای زنان دارای اهمیت بیشتری است چرا که زنان برخلاف مردان زیر فشار بیشتری برای توجه به بدن و ظاهر فیزیکی خود هستند.
جراحی زیبایی همان تغییر بدن و صورت برای بازسازی بدن طبق الگوهای مطلوب و استانداردهای مدنظر جامعه مصرفی است آنچنان که از زن میخواهد لاغر،برنزه و جذاب باشد. در ایران به عنوان پایتخت جراحی بینی در آغاز جراحی زیبایی میان زنان و خصوصا زنان طبقه متوسط به بالا شایع بود اما امروزه به امری عادی بدل شده که تمام اقشار جامعه را دربرگرفته است.
شواهد تاریخی نشان میدهد که جراحی زیبایی پدیدهای مختص به دنیای مدرن نیست بلکه از گذشتههای دور نیز همچون دوران مصر باستان عملهای زیبایی وجود داشته با این تفاوت که در گذشته کسی که میخواست عمل زیبایی انجام دهد این کار را به صورت پنهانی و با شرم انجام میداد اما امروزه میبینیم که حتی تبلیغات گسترده و علنی در این خصوص صورت میگیرد همچون زنانی که پشت دوربین جهت انجام تبلیغات در کلینیکهای پوست و مو و زیبایی از رضایت پس از عمل خود میگویند و از بابت آشکار شدن عمل خود هیچ مشکلی ندارند و حتی به آن افتخار میکنند.
زیبایی معیاری برای ارزشگذاری افراد شده و از طرف انواع رسانهها، مردان و بهطور کل جامعه به زنان یادآوری میشود که همیشه زیبا و جوان بمانند چرا که این زیبایی آنان است که همچون پول قابل معامله است یعنی آنها میتوانند در قبال زیبایی خود ثروت زیادی بدست آورند و ازدواجهای موفقی با مردان دارای جایگاە اجتماعی، اقتصادی و سیاسی داشته باشند بنابراین به زن گوشزد میشود که زیبایی او به قدرت گره خورده، لذا زن در هر دوره از زندگی خود حتی در دوران پیری دغدغهای جز زیبا و جوان ماندن ندارد و از این جهت نیز هزینههای زیادی صرف ورزشها و رژیمهای غذایی سخت و عملهای زیبایی دردآور مینماید تا مورد قبول استانداردهای مورد انتظار جامعه مردانه قرار گیرد.
سارا .م، ۲۴ ساله و دانشجوی کارشناسی مدیریت، میگوید: «در هر جامعه یکسری معیار برای زیبایی زنان تعریف شده، مثلا ممکن است در یک فرهنگی زنان چاق مورد پسند باشند یا رنگ پوست برنزه زیبا بنظر برسد ولی در جامعه ما زیبایی زن در قد کشیده و بدن بدون اضافه چربی و همینطور بینی کوچک و لبهای درشت است من خودم تا حالا دو بار جراحی بینی انجام دادم با این وجود باز هم بخاطر فرم بینی که دارم از طرف دوست پسرم مورد تمسخر قرار میگیرم همین باعث میشود بیش از قبل روی بینیم حساس شوم و احساس کنم بینی زشتی دارم و زمان زیادی را هم صرف گریم بینیم جلوی آیینه کنم تا با انواع پماد و چسب و کرمهای پوشاننده از حجم گوشتی بودن بینیم کم کنم.»
حالا که تقریبا تمام جامعه درگیر فضای مجازی شده هر چیزی که زنان نگاه میکنند یا میخوانند به نحوی بر اهمیت ظاهر و زیبایی آنان تأکید دارد لذا بدن به یک دلمشغولی و نگرانی همیشگی برای زنان تبدیل شده است که در صورت نادیده گرفتن آن تصویر منفی از خود خواهند داشت و احساس میکنند به اندازه کافی در نگاه دیگران جذاب نیستند و همین موجبات کمبود اعتماد بنفس در آنان میگردد که برای گریز از چنین افکار و وضعیتی به انواع جراحیها رو میآورند تا از انگ چاق بودن، دماغ گنده بودن، اسکلت بودن، پوست لکدار داشتن و... که از سوی افراد دور و نزدیک، مستقیم با غیر مستقیم به آنان زده میشد در امان بمانند.
با گسترش فرهنگ ظاهرگرایانه در یک جامعه و در حالیکه یکی از پیش شرطهای پذیرش اجتماعی زن زیبا بودن اوست، جراحی زیبایی راهی برای بازگرداندن اعتماد بنفس از دست رفته زنان است چرا که با اینکار آنها میتوانند بسیاری از فعالیتهایی را که زمانی بخاطر داشتن تصویر زشت از خود کنار گذاشته بودند مجددا از سر گیرند. به عبارتی دیگر جراحی زیبایی راهی غلط برای بازگرداندن و تقویت روحیه و اعتماد بنفس از دست رفته زنان است که از همان کودکی به بخش بزرگی از مشغولیت ذهنی آنها تبدیل شده است و چنین به آنان القا گردیده که تنها راه موفقیت و کسب هویت برای زنان حفظ طراوت و زیبایی آنان است تا مورد پسند جامعه و خصوصا جنس مخالف قرار گیرند با این اوصاف هنوز هم در جامعه زنانی وجود دارند که جسم خود را همانطور که هست دوست دارند و هرگونه تفاوت ظاهری در خود با دیگران را نه به مثابه ضعف که چون نقطه قوتی میبینند که از دیده شدن آن لذت میبرند از نظر آنان زن چیزی بیش از یک جسم است و آنچه یک زن باید در خود پرورش دهد اندیشه و تواناییهای اوست و مادامی که زن در بند مورد پسند این و آن قرار گرفتن باشد از دیگر تواناییهای خود غافل خواهد شد و این چیزی است که جامعهی مصرفی و مردسالار با در پیش گرفتن پروژه زیبایی در پی آن است.