سارا شیخ حسن

حلب- ١٨ مارس ٢٠١٨، پس از ۵٨ روز مقاومت، دولت ترکیە شهر عفرین در روژآوای کوردستان را اشغال کرد. بیش از ۴٠٠ هزار نفر از ساکنان شهر آوارە شدند. با اشغال عفرین جنایات انجام شدە علیە ساکنان بە بالاترین حد رسید.

مهاجران عفرین مدت سە سال است کە در سخت‌ترین شرایط زندگی می‌کنند و در عفرین نیز جنایت علیە بشریت ادامە می‌یابد. ساکنان عفرین با قتل، تجاوز و ربودە شدن از سوی نیروهای وابستە بە ترکیە مواجە هستند. مهاجران بە امید آزادی عفرین و بازگشت بە این شهر زندگی می‌کنند.

 

دولت ترکیە در تاریخ ٢٠ ژانویە ٢٠١٨ با ٧٢ هواپیمای جنگی بە عفرین حملە کرد، مردم عفرین و مبارزان این شهر ۵٢ روز در برابر این حملات مقاومت کردند. زنان مهاجر عفرین در مورد اشغال عفرین و جنایاتی کە در این شهر انجام شدە است برای نوژنها سخن گفتند.

در انتظار بازگشت بە عفرین

هاجر زنی مهاجر از شهر منطقە ماباتا  عفرین، در مورد اشغال این شهر چنین می‌گوید، " چهار سال است کە ما از مناطق خود آوارە شدەایم، عفرین اکنون در اشغال ترکیە است، اما هر روز با خاطرات عفرین زندگی می‌کینم و عفرین در ذهن و قلب ما است. ما بە زور عفرین را ترک کردیم، روزهای جنگ در عفرین بسیار دردناک بود و ما هرگز آن را فراموش نخواهیم کرد. با همەی دردهایی کە در سینە داریم دست وپنجە نرم می‌کنیم. ما نمی‌دانیم کی بە عفرین باز می‌گردیم اما باور داریم کە بازخواهیم گشت. عفرین امن‌ترین منطققە در سوریە بود، عفرین شهر ما بود و ما با دستان خود آن را آباد کردیم. روزی کە شهر را ترک کردیم زمین وآسمان عفرین بە ما گفتند کە برمی‌گردیم. دولت ترکیە هنوز در حال قتل عام مردم ما است، با مبارزە و مقاومت ما بە عفرین بازخوهیم گشت، برای بازگشت بە عفرین و آزادی آن جانمان را فدا خواهیم کرد، با روحیەی شهدایی همانند آرین میرکان و آوستا خابور بە مبارزە ادامە خواهیم داد و عفرین را آزاد خواهیم کرد."

عفرین آواز بهشت است

صدیقە محمد رشو، اشغال عفرین توسط ترکیە و نیروهای وابستە بە آن را محکوم کرد، وی همچنین از جامعەی جهانی می‌خواهد کە برای بازگشت مردم عفرین بە شهرشان اقدامی انجام بدهند، وی در این مورد می‌گوید: "من ٩٠ سالە هستم، در عفرین رنگین بە دنیا آمدم و بزرگ شدم. دولت ترکیە حق تصرف سرزمین ما را ندارد. پس از این سن من در آوارگی زندگی می‌کنم. من نمی‌توانم اشغال شدن سرزمینم را تحمل کنم و حتما بە شهرم باز می‌گردم. ما را از خانەهایمان بیرون کردند و آنها را ویران کردند، بزرگان ما را بە قتل رساندند و جان فرزندانمان را گرفتند، درختان زیتونمان را از ریشە کندند. عفرین من گل سر سبد هر چها ر بخش کوردستان است، بهشت جهان است. چە کسی این کار را با ما کرد، عفرین ٣۶۶ روستا دارد، ما در کنار هم زندگی می‌کردیم، کار دولت ترکیە در میان ما چیست، دولت ترکیە ما را تبعید کرد، پدر بزرگ و مادر بزرگان ما در میانەی راە جانشان را از دست دادند. ما کورد بە دنیا آمدەایم چرا هر کسی حقوق خود را دارد ولی ما کوردها، از همەی حقوق خود محروم هستیم؟ سازمان‌های حقوق بشری سازمان ملل بر روی صندلی‌های خود نشستەاند و حقوق بشر پایمال می‌شود. اگر تنها یک روز از زندگیم باقی ماندە باشد این رسوایی را قبول نخواهم کرد و بە عفرین باز خواهم گشت، دولت ترکیە بە دلیل جنایاتی کە انجام دادە است باید مجازات شود."