فادیا جمعه

بیروت- علیرغم ازدواج در سنین پایین و شرایط مهاجرت، موفقیت‌های زیادی در زمینه‌های مختلف به دست آورد و این لبنا عزالدین را به الگوی زنان موفق در جامعه تبدیل کرد.

با وجود تمامی شرایط و موانعی که جامعه مقابل لبنا عزالدین قرار داد، اما او توانست در دهه‌ی ششم زندگی خود به دستاوردهای بسیاری دست یابد و تمامی موانع پیش رویش را به قدرتی تبدیل کند تا شکست را پشت سر بگذارد و تجربیات خود را افزایش دهد و با موفقیت‌هایی که او به دست آورد، ثابت کرد که چیزی به نام «غیرممکن» وجود ندارد.

سفر لبنا عزالدین در نوزده سالگی از شهر دیر قانون النهر در منطقه‌ی صور لبنان آغاز شد و پس از ازدواج در سنین پایین و تشکیل خانواده، از لبنان خارج شد و پس از سال‌ها بازگشت و در کشورش لبنان اقامت گزید.

او می‌گوید: «من کار طولانی خود را در ساحل عاج آغاز کردم، در سال ١٩٨۴، زمانی که نامزدی در انتخابات محدود به مردان بود، برای انتخابات جامعه‌ی لبنان نامزد شدم. من اولین زنی به حساب می‌آمدم که در آن انتخابات شرکت می‌کرد و من در آن انتخابات پیروز شدم. من به ایده‌هایم و توانایی‌ام برای ارائه‌ی چیزهای زیادی به جامعه‌ی لبنان ایمان و اعتقاد داشتم.»

این فعال محیط‌زیست با اشاره به اینکه آن‌ها بعداً یک مدرسه‌ی لبنانی- آفریقایی تأسیس کرده‌اند که اعضای جامعه‌ی لبنان و شهروندان آفریقایی را گرد هم آورد و گفت که این مدرسه علاوه بر فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و تفریحی با هدف تقویت ارتباط بین آن‌ها تأسیس شده بود.

لبنا عزالدین علیرغم بارداری، به فعالیت‌های اجتماعی و تحصیلات دانشگاهی خود ادامه داد تا مدرک مهندسی داخلی را دریافت کند. لبنا عزالدین به همین بسنده نکرد، بلکه پس از بازگشت به لبنان تجربه جدیدی را پشت سر گذاشت: «شهرداری جدید در شهر من تأسیس شده بود، بنابراین با پیشنهادات و ایده‌های زیادی که می‌توانست به بهبود شرایط شهر و زیباسازی آن کمک کند، نزد شهردار رفتم. ایده‌های من مورد پسند قرار گرفت، اما اهالی شهر با ابراز تعجب از حضور من در شهرداری، همیشه از من می‌پرسیدند که چرا به شهرداری می‌روی و آنجا در میان مردان چه می‌کنی؟ اما من به این موضوع توجهی نمی‌کردم.»

 

ادغام زنان در کار

وی در خصوص ارتقای نقش زنان و ادغام آن‌ها در کار توضیح داد: «من در سال ٢٠١٣ با همکاری برخی از زنان شهر، کمیته‌ی‌ زنان را در شهرداری دیر قانون النهر تأسیس کردم تا مشارکت زنان را افزایش داده و توانایی‌های آنها را از طریق فعالیت‌های فرهنگی، زیست‌محیطی و اجتماعی شهر توسعه دهم». و با اشاره به اینکه «این اقدام توجه زنان شهرهای مجاور را که برای شرکت در فعالیت‌های ما آمده بودند، به خود جلب کرد، آن‌ها الگو شدند و شنیدیم که چندین کسب و کار موفق توسط زنان ایجاد شده است و این گام به یک تغییر کیفی در کار زنان و مشارکت آن‌ها در کار شهرداری در مناطق جنوبی ما تبدیل شد.»

از جمله فعالیت‌هایی که انجام می‌شود، برگزاری نمایشگاه‌های صنایع دستی، صنایع دستی، ساروج، صنایع غذایی، صابون‌سازی و سایر مواردی است که جزء سوغات این شهر هستند «با توجه به گذراندن دوره‌های آموزشی در شهرداری توسط زنان، برای حمایت از آن‌ها و توسعه‌ی توانمندی‌هایشان براساس نیازهای موجود، پروژه‌های مختلفی را راه‌اندازی می‌کنیم».

 وی افزود: «اکثر زنان شهر تولیدکننده شده‌اند و در نمایشگاه‌های بزرگ در سراسر لبنان شرکت کرده‌اند، اما در سطح شهر، نمایشگاه‌ها و جشن‌ها اولین فرصتی بود که پس از محرومیت زنان از حضور در بازار کار، به طور یکسان با مردان در یک مکان شرکت کنند.»

لبنا عزالدین از تجربیات و مهارت‌هایی که به دست آورده بود و کارهایی که ارائه کرده بود راضی نبود و گفت: «همیشه احساس می‌کردم که می‌توانم خودم را برای خدمت به جامعه توسعه دهم و به همین دلیل آموزش‌های مختلفی را دنبال کردم که توانایی‌هایم را افزایش دهم، بنابراین دوره‌های رهبری، تربیت مربی و ارتقای توانمندی‌های زنان را گذراندم و در نشریه‌ی شهرداری در مورد زنان و ضرورت مشارکت آن‌ها در کار شهرداری و اجتماعی مقاله نوشتم.»

به منظور کمک به حفظ محیط زیست و به دلیل توجه به سلامت عمومی، در سال ٢٠١٧ انجمن محیط زیست «Univers» را تأسیس کردم «با مشارکت مهندسان کشاورزی و محیط زیست، انجمن محیط زیست را تأسیس کردیم که با فعالیت‌های خود از جمله پروژه‌ها و نمایشگاه‌ها به افزایش آگاهی مردم و مشارکت آن‌ها در حفظ محیط زیست کمک کرد، از جمله این پروژه‌ها، پروژه‌هایی بود که فدفشان خدمت به شهر دیر قانون بود و اولین کار ما نمایشگاه گل‌های محیطی بود، سپس شروع به ایجاد دوره‌های آموزشی استفاده از انرژی‌ها و کشت‌های جایگزین کردیم و یکی از پروژه‌هایی که توسط انجمن انجام شد، باغ نمونه و آموزش کشاورزی ارگانیک بدون کودهای شیمیایی بود که هدف از این طرح‌ها ارتقای کشاورزی زیست محیطی به منظور سلامت عمومی بود.»

این فعال محیط زیست که با همکاری خانواده‌اش پروژه‌ی کشاورزی ارگانیک را راه‌اندازی کرد، گفت: «به دلیل شیوع کرونا، شهروندان از موضوع کشاورزی و زمین غافل بودند و کاملاً متکی به خرید سبزیجات از بازارها بودند، ما در آن زمان شروع به کار کردیم. علیرغم شروع اپیدمی کرونا در آن زمان در کشور که سال‌ها شاهد بحران اقتصادی بود ما اولین کسانی بودیم که این کار را انجام دادیم و با کوددهی زمین بدون کودهای شیمیایی از طریق کشت‌های مختلف در فاصله‌ی کوتاه، توانستیم مشتریانی را که به این نوع محصولات علاقه‌مند هستند را جذب کنیم، بنابراین این پروژه به چندین روستای همجوار گسترش یافت.»

وی علاوه بر این، پروژه‌ی «توسعه‌ی مهارت‌ها» را برای آموزش هنرهای دستی و خیاطی به زنان راه‌اندازی کرد و گفت: «در طول این پروژه تمامی سنین را هدف قرار دادیم، به طوری که این مرکز به محل ملاقات و فضایی برای زنان تبدیل شد تا در مورد ترس‌ها و نگرانی‌های خود صحبت کنند و فرصتی برای استفاده از اوقات فراغتشان تبدیل شد.»

 

حل اختلاف و مجوز در میانجیگری

یک سال پس از تأسیس انجمن، او مجموعه‌ای از آموزش‌ها را با مرکز حرفه‌ای میانجی‌گری آموزش‌های گروهی در مورد نحوه‌ی مدیریت و اجتناب از درگیری‌ها و میانجی‌گری جامعه و خانواده دریافت کرد و بورسیه تحصیلی در دانشگاه لبنان دریافت کرد که به او اجازه می‌دهد مدرک تحصیلی خود را دریافت کند و به انجام حرفه‌ی میانجی‌گری و مدیریت تعارض و اجتناب را انجام دهد. خود در این مورد می‌گوید: «من مهارت‌هایی را که به دست آوردم، برای بهبود وضعیت‌ جامعه‌ام به کار بردم، در چندین منازعه به عنوان میانجی عمل کردم و این کار آسانی نبود، زنان معمولاً به عنوان میانجی کار نمی‌کنند و این مسئله محدود به مردان بود. در جوامع ما برای حل اختلاف به سرپرست خانواده، شیخ سازش، شهردار، شیوخ و دادگاه‌ها مراجعه می‌کردند و این نکته‌ی مثبتی بود و من خوشحال بودم که عضو شبکه‌ی میانجی‌گران محلی در لبنان و عضوی از شبکه‌ی زنان صلح‌جو در لبنان بودم».

وی در پایان صحبت‌های خود گفت که زنان با تأکید بر لزوم مشارکت زنان در تمامی زمینه‌ها، باید بە توانایی‌های خود ایمان داشته باشند و در برابر موانع تسلیم نشوند و برای رسیدن به اهدافشان تلاش کنند و نگذارند مشکلات و شرایط بر آن‌ها غلبه کند.