کمبود امکانات در بیمارستان‌های شهر متلاوی تونس، جان زنان باردار را تهدید می‌کند
زنان ساکن شهر متلوی تونس خواستار رسیدگی فوری مسئولان به کمبود امکانات و خدمات زایمان در بیمارستان‌های دولتی این شهر شدند. آنها می‌گویند این کمبودها شبح مرگ و مصیبت را بر سر آینده مادران این شهر آویخته است.
اخلاص حمرونی
تونس- برای مادر صحبت درباره مرگ تنها دخترش پس از سال‌ها تلاش برای به دنیا آوردن او بسیار سخت است. این مادر می‌گوید سال‌ها برای بزرگ کردن و تحصیل دادن دخترش تلاش کرده بود اما حالا با مرگ ناگهانی او، داغی بر دل دارد که تا آخر عمر همراهش خواهد بود.
فاطمه تلیلی، ساکن یک منزل کم بضاعت در تونس، سالیان طولانی است که همسر خود را در یک سانحه رانندگی از دست داده و تنها دخترش نیز حین زایمان چهارمین فرزند، جان باخته است.
وی معمولاً تمایل چندانی به صحبت درباره دخترش که بیش از ٢٠ سال پیش از دست داده ندارد. اما این بار با تلخکامی و گویی دخترش چند روز پیش درگذشته است، به تفصیل در این باره سخن گفت.
«فاطمه زنده ماند و زینه درگذشت»
فاطمه تلیلی بیان کرد: «فاطمه زنده ماند و زینه درگذشت. زینه تنها فرزند من بود. او به دلیل نداشتن خواهر و برادر، تنها بزرگ شده بود. به همین دلیل تصمیم گرفت چهار فرزند داشته باشد تا به آرزویش که داشتن خانواده‌ایی شلوغ و سرزنده بود برسد. من نیز تلاش می‌کردم او را خوشحال نگه دارم. اولین فرزندش دختر بود. بعد از آن صاحب دو پسر دوقلو شد. و در آخرین بارداری‌اش، قرار بود دومین دخترش را به دنیا بیاورد. من نیز همه چیز را برای استقبال از نوزاد جدید آماده کرده بودم.»
فاطمه تلیلی در ادامه سخنان خود نتوانست اشک‌هایش را کنترل کند و با تلخی درباره آن روزهای سخت چنین گفت: «زمان زایمان فرا رسید و زینه را به بیمارستان منطقه‌ای متلوی بردیم که همان‌جایی بود که قبلاً سه فرزند دیگرش را به دنیا آورده بود. ما آرامش داشتیم چون می‌دانستیم تیم پزشکی از او مراقبت می‌کنند اما این‌بار زایمان آسان نبود و مشکلاتی پیش آمد. چون پزشک معالج او آن شب حضور نداشت، مجبور شدند منتظر بمانند تا کسی جایگزین او شود که این موضوع وضعیت دختر من را وخیم‌تر کرد.»
و ادامه داد: «چون در تصمیم‌گیری برای انجام عمل جراحی درنگ کردند، وضعیت دخترم بدتر شد تا جایی که دیگر نتوانستند جانش را نجات دهند و فقط نوزاد دختر را نجات دادند.»
و با وجود گذشت سال‌ها، هنوز دردآور است، انگار دیروز اتفاق افتاده: نبود متخصصین زنان و زایمان باعث شده شاخص‌های بهداشت در این منطقه به شدت افت کند، چون مادران باردار را به بیمارستان‌های مناطق دیگر می‌فرستند که این رنج زنان را به ویژه کسانی که در مناطق کوهستانی و دورافتاده زندگی می‌کنند، دوچندان می‌کند. آنها پس از طی مسافت‌های طولانی و رسیدن به بیمارستان متلوی، دوباره به بیمارستان‌های دیگر ارجاع داده می‌شوند.
«در نتیجه سهل انگاری، همسایه‌ام فوت کرد»
خدیجه عباسی در سخنان خود اظهار داشت: «همسایه اینجانب در اثر سهل‌انگاری‌های صورت گرفته جان خود را از دست داد. وی به دلیل عدم احیاء به موقع در بیمارستان منطقه‌ای متلوی درگذشته است. این دومین فوتی در همان هفته می‌باشد که به سبب نبود پزشک معالج، جان خود را از دست می‌دهد.»
خدیجه عباسی در ادامه چنین بیان داشت: «وضعیت بهداشتی همسایه‌ام که زنی باردار بود، وخیم و نیازمند مداخله فوری پزشکی بود. متاسفانه به دلیل نبود پزشک متخصص، امکان انجام اقدامات ضروری پزشکی وجود نداشت که این امر منجر به تشدید بیماری وی و فوت وی در بخش زنان و زایمان گردید. وی مادر سه فرزند بوده که بزرگترین آنها ۸ سال سن داشته است.»
خدیجه عباسی در ادامه سخنانش افزود: «کمبود نیروی پزشکی در روزهای تعطیل، با وجود حضور پزشکان قراردادی در بیمارستان، همچنان ادامه دارد. گاهاً به ویژه در روزهای تعطیل، بخش زنان و زایمان شاهد غیبت کامل هر گونه پزشک معالج علیرغم بستری بودن چندین بیمار باردار بوده است. این امر موجب نگرانی و وحشت زنان باردار در خصوص فرایند زایمان خود گردیده است.»
«دخترم را در آمبولانس به دنیا آوردم»
نرگس بن محمد در خصوص تجربیات خود از بخش زنان و زایمان چنین بیان داشت: «اینجانب در دوران بارداری دخترم جوری، تحت نظر متخصص زنان بودم که هفته‌ای یک بار وضعیت سلامتی‌ام را بررسی می‌کردند. ایشان به من اطمینان داده بودند که زایمانم طبیعی خواهد بود، چراکه پیش از این نیز به صورت طبیعی پسر اولم را به دنیا آورده‌ام.»
نرگس بن محمد در ادامه سخنان خود چنین بیان داشت: «روزی که درد زایمانم آغاز شد، جهت مراجعه به بیمارستان رفتیم. پس از ورود به زایشگاه، متوجه شدم پزشکی که وضعیتم را پیگیری می‌کرد در جای دیگری مطب داشته و پزشک مناوب تصمیم به انجام عمل سزارین گرفته بود در حالیکه من رضایت نمی‌دادم. بنابراین مرا به شهرستان قبلی که پزشک معالجم آنجا مطب داشت، ارجاع دادند. ما نیز با یک آمبولانس خصوصی عازم آنجا شدیم، چراکه آمبولانسی در اختیار ما قرار نگرفت.»
«فاصله بین شهرستان‌های متلوی و شهرستان قبلی حدود ۱۲۰ کیلومتر می‌باشد. در تمام طول مسیر با وجود تحمل دردهای شدید، سرانجام دیگر توان ادامه نداشتم و دخترم را درون آمبولانس و در مقابل ورودی بیمارستان قبلی به دنیا آوردم.»
وی به خطرناک بودن این وضعیت به دلیل نبود امکانات لازم در بخش زایمان و احیای بیمارستان متلوی که منجر به افزایش نرخ مرگ و میر مادران باردار شده بود، اشاره نموده و از مورد مشابهی خبر داده است که منجر به فوت یک مادر حین انتقال به بیمارستان استان همجوار گردیده بود.
کمبود بزرگ
شهر متلوی همانند سایر شهرهای حوضه معدنی (ام عرائس، ردیف و مظیله) در استان قفصه (جنوب غربی تونس)، با کمبود حاد پزشک متخصص، به ویژه در زمینه زنان و زایمان، در بزرگترین بیمارستان عمومی این منطقه مواجه است. این امر مدیران بیمارستان را مجبور می‌کند تا مادران باردار را به استان‌های همجوار ارجاع دهند که متحمل هزینه‌ها و بار مالی و روحی سنگینی می‌شوند. گاهی نیز منجر به مرگ مادران یا نوزادانشان می‌گردد.