رفیف اسلیم

 

غزه -

ایده‌ی این پروژه از شیما حمد است که به مدت دو سال عضو انجمن آگورای سازمان ملل بوده است، او می‌گوید که آنها "نوآوری در طرح مسائل جنسیتی" را به عنوان شعاری برای کمپین خود در نظر گرفته‌اند، بنابراین با پیشنهاد یک ایده‌ی نوآورانه تصمیم این تیم ۳۰ نفره برای رسیدن به این مقصود به طور مساوی در گروهای کوچکتر بین کرانه‌ی باختری و نوار غزه تقسیم شدند تا به صورت یکپارچه و با تمرکز بر مناطق حاشیه‌نشین در شهرها و روستاهای فلسطینی کار کنند.

 وی با بیان اینکه این تیم بر روی ایده‌ی یک نمایشگاه هنری سیار برای نمایش تمام مسائل و داستان‌های زنان آزار دیده در رفت و آمد بین شهرها و روستاهای فلسطین متمرکز است خاطرنشان کرد که: هدف این نمایشگاه تعامل با همه‌ی افراد جامعه به خصوص زنان است تا در مورد آنچه در روایت‌ها و نمادها می‌بینند، با یک تیم از اعضای ما وارد بحث و گفت‌وگو شوند. این زنان همچنین با چند روانشناس که منتظر سوالات بازدیدکنندگان بودند، گفت‌وگو کردند.

به گفته‌ی شیما حمد، جمع‌آوری و به تصویر کشیدن این داستان‌ها آسان نبود. با کمک هدیل عبود، هماهنگ‌کننده‌ی پروژه در نهاد زنان سازمان ملل، و بسیاری از طرف‌ها تماس گرفته شد تا داستان‌های زنان را بشنوند و آنها را مجدداً تئوریزه کنند و نماد مناسب با هر موضوع را انتخاب کنند. او همچنین اشاره کرد که نام نمایشگاه "کلونیا" از داستان دانش‌آموزی گرفته شده که قبلا مورد خشونت جنسی قرار گرفته است معلمش و او هنوز عطر ادکلنی را که او می‌زد به یاد دارند و وقتی آن را استشمام می‌کنند از نظر عاطفی تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

 این داستان‌ها بین خشونت‌های فیزیکی، اقتصادی و سیاسی و حتی تخلفات مربوط به کار که زنان را در دوره‌ی اخیر تحت تأثیر قرار داده است متفاوت بوده است، با توجه به اینکه شنیدن این داستان‌ها موضوع ساده‌ای نیست، زیرا وقتی قربانی شروع به صحبت در مورد خود می‌کند، همه چنان تحت تأثیر قرار می‌گیرند که به سختی می‌توانند خود را کنترل کنند.

وی به برخی از نمادهای موجود در این نمایشگاه سیار اشاره کرد و گفت: این نمایشگاه شامل لباس عروس سفید است که نشان‌دهنده‌ی محرومیت زن از حقوق اقتصادی‌ای که همسر از پرداخت آن به عنوان نفقه امتناع می‌ورزد است و عروسکی انتخاب شده که متعلق به زنی است که پسرعمویش به او تجاوز کرده تنها به این دلیل که خانواده‌ی دختر راضی به ازدواج آن‌ها نشده‌اند، مخصوصا که در این تجاوز باردار شده و بنا بر غریزه‌ی مادری از رها کردن و کشتن جنینی که در درون او بود امتناع می‌کرد.

شیما حمد خاطرنشان می‌کند که آنچه او را بیش از همه آزار می‌دهد واکنش برخی از بازدیدکنندگان است که او را به شایعه‌‌پراکنی و نزاع در جامعه‌ی فلسطین متهم می‌کنند و مدعی شدند که جامعه‌ی آنها عاری از خشونت، حمایت‌کننده و دوستدار زنان است. وی با اشاره به اینکه همیشه تاکید می‌کرد که این داستان‌ها ساختگی نبوده و صاحبان آن‌ها هم‌اکنون حضور دارند و منعکس‌کننده‌ی تجربه‌های خشن به‌ویژه جرایم الکترونیکی است که در آن همسران از طریق عکس‌هایشان از همسرانشان باج‌گیری می‌کنند.

منکر این نشوید که برخی از داستان‌های زنان ناشی از تشدید والدین بوده است، وقتی زن مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد و برای کمک گرفتن از خانواده‌اش می‌رود، او را به همسر بدسرپرست برمی‌گردانند که هر بار خشونت خود را نسبت به او افزایش می‌دهد. این مشکل نهفته است، با اشاره به اینکه این کمپین سعی کرد بیشتر بر دسترسی به مناطق حاشیه‌نشین تمرکز کند تا مراکز شهر، با اشاره به اینکه نمایشگاه او وجدان مردم را مورد خطاب قرار می‌دهد و آنها را به قضاوت می‌سپارد.

شیما حمد تاکید می‌کند که تغییر تا بعد از درد اتفاق نمی‌افتد، بنابراین او به دنبال ارائه‌ی این داستان‌ها بود، زیرا زنان شایسته‌ی تلاش برای تغییر واقعیت خود برای رد و رفع بی‌عدالتی هستند که بر آنها وارد شده است.