فمینیست‌ها: جهانی شدن فقر، زنان را به مهاجرت و قرار گرفتن در معرض خطر سوق می‌دهد
پرونده‌ی زنان مهاجر به ویژه با تداوم نگاه حقارت‌آمیز و اعمال همراه با به حاشیه راندن، خشونت و استثمار غم‌انگیز توصیف می‌شود.
فمینیست‌ها: جهانی شدن فقر، زنان را به مهاجرت و قرار گرفتن در معرض خطر سوق می‌دهد
پرونده‌ی زنان مهاجر به ویژه با تداوم نگاه حقارت‌آمیز و اعمال همراه با به حاشیه راندن، خشونت و استثمار غم‌انگیز توصیف می‌شود.
زهور‌المشرقی
تونس- سومین کنفرانس بین‌المللی زنان پایه که به میزبانی تونس در مدت شش روز برگزار شد، مورد بحث و بررسی قرار گرفت و واقعیت زنان مهاجر از کشورهای جنوب صحرای آفریقا و کشورهای مختلف جهان و شرکت‌کنندگان وضعیت را غم‌انگیز توصیف کرده و بر اهمیت سرعت در رسیدگی به آن تأکید کردند.
ناتالی باکیولو، فعال بورکینایی که به موضوع زنان مهاجر توجه دارد، توضیح داد «واقعیت مهاجران زن از کشورهای جنوب صحرای آفریقا در اروپا غم‌انگیز و نگران کننده است. تمام جنبش‌های جهانی فمینیستی که برای پیشبرد وضعیت زنان مهاجر تلاش می کنند، نتوانسته‌اند این واقعیت را تغییر دهند زیرا با سیاست‌های کشورها مرتبط است، جایی که جهان هنوز از مهاجرت مردان و این سیاست تبعیض‌آمیز صحبت می‌کند.»
او افزود: «به ندرت تمرکز بر زنان مهاجر و واقعیت آنهاست، گویی پرونده‌ی آنها ثانویه است. اگرچه همه‌ی اعداد و ارقام مؤید این است که درصد زنان مهاجر در سال‌های اخیر از نظر شرایط سخت اقتصادی، اجتماعی و روانی وحشتناک شده است و زنان هنگام ترک کشور خود برای رسیدن به کشور دیگری با مشکلات بزرگی روبرو می‌شوند و معمولاً با آزار و اذیت و طردشدن از آنچه در کشور خود تجربه کرده‌اند، مواجه می‌شوند.»
وی همچنین در مورد دلایل اصلی که زنان را از کشورهای جنوب صحرای آفریقا به مهاجرت غیرقانونی سوق می‌دهد، گفت: «دلایل بسیار زیاد است که مهم‌ترین آنها مربوط به شرایط سخت اجتماعی و زندگی در فقر شدید، به‌ویژه ناتوانی در تأمین نیازهای اولیە برای یک زندگی آبرومندانه است. همچنین بیکاری و استثمار گسترده و حتی زمانی که شغلی پیدا می‌کنند، علیرغم اینکه تلاش مضاعف می‌شود اما دستمزد پایینی نسبت به مردان دریافت می‌کنند. همچنین انگیزه‌های سیاسی، گسترش خشونت قبیله‌ای و بلای تروریسم در بسیاری از مناطق، که زنان را به فرار سوق دادە تا آینده‌ای امن و بهتر برای خود و خانواده‌هایشان فراهم کنند.»
ناتالی باکیولو توضیح داد که «زنان قبل از تصمیم برای مهاجرت فکر می‌کنند و بنابراین تصمیم آنها که معمولاً مبتنی بر استدلال‌های قانع‌کننده است، باید مورد توجه قرار گیرد» وی خواستار حمایت آنها و ارائه‌ی حمایت‌های اجتماعی، اقتصادی، حقوق بشری و سیاسی از آنها با در نظر گرفتن شرایط سختی کە دارند، شد.
وی در پایان سخنان خود گفت: «زنان آفریقایی مجبور به ترک کشورهای خود هستند، زیرا امیدشان را در آنجا از دست داده و به دنبال زندگی بهتر و به دور از تبعیض، طرد شدن و خشونت می‌روند.»
قابی فریس، فعال فرانسوی کە به موضوع زنان مهاجر توجە دارد به نوبه‌ی خود گفت «در پاریس که مملو از مهاجران است، زندگی می‌کند و به خوبی می‌داند که زندگی یک زن مهاجر در یک کشور اروپایی به چه معناست. با تاکید بر اینکه او قویاً از زنان مهاجری که در شرایط سخت زندگی می‌کنند، حمایت کردە و با آنها همبستگی می‌کند و از پناهگاه‌های غیرانسانی و سیاست بی‌تفاوتی نسبت به آنها صحبت می‌کند.»
او با ابراز همبستگی بی‌قید و شرط با زنان مهاجر خاطرنشان کرد که «آنها بیهوده کشور خود را ترک نکردند، بلکه زندگی پر از نگرانی و دردسر سبب مهاجرت آنها شدە است. همچنین شرایط سخت اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی پشت تصمیم آنها برای خروج است، حتی با جسارت خود را با خطرات صحرای سخت یا دریا و وحشت‌های بزرگی روبه‌رو می‌سازند.»
او گفت: «فقر شدید و تغییرات آب و هوایی قبلاً بر واقعیت زنان تأثیر گذاشته است. گرسنگی، جنگ‌ها و گسترش تروریسم در آفریقا عوامل کلیدی در وادار کردن زنان به فرار و مهاجرت به روش‌های نامنظم هستند.»
وی در خصوص راهکارهای مقابله با پدیده‌ی مهاجرت غیرقانونی، تصریح کرد: «استقلال اقتصادی کشورهایشان، بهبود شرایط زندگی و حاکمیت قانون از عوامل اساسی ثبات و برجسته‌ترین راه‌حل‌ها هستند، اما در حال حاضر دور از دسترس می‌باشد.» وی همچنین ابراز تأسف می‌کند که صحبت از مهاجرت زنان در مجامع خصوصی منتفی شده است، گویی این پدیده وجود ندارد.
وی خواستار اهمیت دادن به مهاجرت بی‌رویه‌ی زنان با رعایت قوانین بشردوستانه و حقوق همه‌ی انسان‌ها اعم از زن و مرد به زندگی آزاد و آبرومندانه و به دور از عوامل اجبار شد.
به نوبه‌ی خود، کاترین لوفراستی، فعال فمینیستی، گفت «جهانی شدن و عواقب آن بر کشورهای کوچک، مهاجران کشورهای جنوب صحرای آفریقا را بر آن داشته است تا از واقعیت غم‌انگیز فرار کنند. آنها به هر طریقی مجبور به مهاجرت هستند و به آنها حق انتخاب داده نمی‌شود. این نتیجه‌ی وضعیت اقتصادی وحشتناکی است که آنها را در برابر گرسنگی و مرگ رها می‌کند.»
او تاکید کرد که رویای یک واقعیت بهتر در اروپا آنها را برای به خطر انداختن جان خود برای امید به زندگی بهتر، فرار از جنگ‌ها و کودتاهای سیاسی سوق می‌دهد. هرج و مرج، درگیری‌ها، خشونت‌ها، تجاوز جنسی و گسترش سلاح آنها را به صورت گروهی تهدید کردە و آسیبی کە بە آنان وارد می‌شود، مضاعف است.»
وی افزود: «بعضی از آنها نیز برای نجات خانواده‌های خود از سختی زندگی و محرومیت مهاجرت می‌کنند، بنابراین با توجه به اینکه همه‌ی تلاش‌ها معمولاً در کشورهایشان انجام می‌شود، تنها همین راه را پیدا می‌کنند و در دریای مدیترانه با خطر مرگ مواجه می‌شوند. توجه به آنها برای دسترسی بە شرایط بهتر و احترام بە آنان ضروری است و برای بهبود شرایط و پیشرفت با آنها باید همکاری کنیم و آنها را تنها، طرد شده و در انزوا قرار ندهیم.»
کاترین لوفراستی خواستار حمایت از زنان آفریقایی در کشورهایشان و خارج از کشور شد و گفت خواسته‌های آنها را که معمولا مربوط به کاری است که آبروی آنها را حفظ می‌کند و نه بیشتر، درک کنید.
او گفت: «امروز ما در مورد جهانی شدن که باعث مهاجرت شد و همچنین در مورد جهانی شدن ذهن‌ها صحبت می‌کنیم، زیرا آفریقایی‌ها باید درک کنند که اروپا رویای ایده‌آلی نیست که ما بتوانیم جان خود را برای آن به خطر بیاندازیم، مردم آنجا در مشکلات بیشتری زندگی می‌کنند.»
به نوبه‌ی خود، ناتالی اونور فعال توضیح داد «ابتدا باید دلایل مهاجرت بی‌رویه‌ی زنان را جستجو کرد، به خصوص که آمار نشان داده است درصد زن‌ها در مقایسه با مردان بالا رفته است و دلایل اقتصادی نخستین انگیزە برای مهاجرت هستند. علاوه بر فقدان آموزش و نبود برابری و عدالت، شرایطی است که با جنگ‌های گسترده در آفریقا، سوریه و اوکراین تشدید شده است، تاثیرگذار می‌باشد.»
او تأکید کرد که« تأثیر جنگ‌ها همیشه بر زنان شدیدتر است و این امر آنها را به مهاجرت در جستجوی امید برای زندگی سوق می‌دهد.»
وی خاطرنشان کرد: «کشورهای آفریقایی از ثروت هنگفتی برخوردار هستند که به مردم آنها امکان می‌دهد در صلح زندگی کنند، اما سوء استفاده از این ثروت و بی‌ثباتی سیاسی وضعیت را بدتر کرده و زندگی اجتماعی را با تمام جزئیات آن تحت تأثیر قرار داده است.»