در ششمین سالگرد اشغال ... عفرین نماد پایداری و مقاومت است

شش سال ناامیدی از جامعه‌ی بین‌المللی و منطقه‌ای باعث شد تا ساکنان عفرین و منطقه‌ی شمال و شرق سوریه هیچ کس جز خودشان را تنها حامی مطالبات مقاومت و آزادی‌بخش ندانند.

 

فیدان عبدالله  

شهبا- با یک توطئه‌ی بین‌المللی، در ٢٠ ژانویه ٢٠١٨ ، دولت ترکیه تعدادی حملات هوایی را به کانتون عفرین در شمال و شرق سوریه انجام داد و این شهر، پس از برخورداری از امنیت و آرامش، یک شبه به منطقه‌ی جنگی تبدیل شد.

شهروندان شهر عفرین برای مقابله با حملات اشغالگران ترکیه به شهر خود در سال ٢٠١٨ مقاومت زیادی کردند و ساکنان این شهر پس آنکه همه‌ی کشورهای مدعی مدافع حقوق بشر کشورهایی که به دنبال دستیابی به امنیت و ثبات در جهان بودند آن‌ها را رها کردند، تصویری واقعی از مردم انقلابی و مبارز را به جهانیان نشان دادند.

دولت ترکیه هزاران مزدور خود را با هدف تدارک حمله به عفرین بسیج کرد و از انواع سلاح‌های ممنوعه‌ی بین‌المللی و همچنین از هواپیماهای جنگی برای اشغال این شهر استفاده کرد. دولت اشغالگر ترکیه مطمئن بود که می‌تواند شهر عفرین را ظرف مدت سه روز اشغال کند.

اما مقاومت مردم عفرین در ۵٨ روز قبل از اعلام تسلط کامل ترکیه بر این شهر، قدرت دومین ارتش قوی ائتلاف بین‌المللی را در هم شکست به طوری که شدیدترین ضربات را از ٧ منطقه‌ی عفرین (راجو، شیه، جندرس، شرا، موباتا، شیراوا و بلبله) بە علاوه بر مرکز شهر دریافت کرد. مقاومت شبانه‌روزی بدون هیچ کمک و مداخله‌ی بین‌المللی برای توقف حملات به شهر و نجات غیرنظامیان از ظلم و ستم دولت ترکیه و مزدورانش ادامه یافت.

فاطمه محمد محجره، در ششمین سالگرد اشغال عفرین از سردرگمی و وحشت آن روزها یاد کردە و می‌گوید: هیچ کەش و هیچ چیز از آن حملات در امان نبودند، زیرا هواپیماهای جنگی تمامی زیرساخت‌ها را هدف قرار دادند و خسارات مادی هنگفتی به آن‌ها وارد کردند.

وی با تأکید بر اینکه دولت ترکیه با حملات خود به غیرنظامیان بی‌دفاع اهمیتی نمی‌دهد، گفت: اجساد غیرنظامیانی که هدف حملات هوایی قرار گرفتند به تکه‌های زغال‌ تبدیل شدند و کشتارها و ویرانی‌هایی که در مقابل چشمانمان رخ داده را نمی‌توان فراموش کرد و مقاومتی که شهروندان عفرین به نمایش گذاشتند شایسته‌ی ثبت در تاریخ مبارزه و مقاومت خلق‌های منطقه است.

یکی از مناطقی که بیشترین حملات هوایی و حملات با سلاح‌های سنگین در آن صورت می‌گرفت منطقه‌ی راجو بود و یکی از زنان مهاجر عفرینی در شهبا به نام هاجر محو، می‌گوید : یک روز قبل از حمله، دولت ترکیه نیروهای نظامی خود را بسیج کرد و در نزدیکی مرز چادرها را برای آماده‌سازی برای حمله مستقر کرد.

وی افزود: اولین حملات، روستای عدامو در منطقه‌ی راجو را هدف قرار دادند، سپس بمباران‌ها گسترش یافت و بقیه‌ی روستاها را تحت تاثیر قرار داد. اشغالگران ترکیه و مزدوران آن وحشتناک‌ترین تخلفات را علیه ما مرتکب شدند. وقتی صحنه‌های غیرانسانی را به یاد می‌آورم، اندوهگین شدە و نمی‌توانم وحشت آنچه را که در آن روزهای سخت شاهد بودیم، بیان کنم.

هاجر محو با بیان اینکه دولت ترکیه به دلیل استفاده از هواپیماهای جنگی توانست عفرین را اشغال کند، گفت:  بدون هواپیماهای جنگی، به ویژه به دلیل حضور نیروهای سوریه دموکراتیک و مقاومت شهروندان، دولت ترکیه هیچگاه نمی‌توانست عفرین را اشغال کند.

هیفین بکر در رابطه با مقاومت مردم منطقه شیه و موباتا تأیید کرد: حملات دولت ترکیه به عفرین تا حد زیادی وحشیانه بود، اما مردم با تفکر ستیزه‌جویانه و انقلابی خود توانستند، شگفت‌انگیزترین داستان‌های مقاومت در برابر دولتی را که دشمن دموکراسی است، بنویسند.

وی توضیح داد: از کودکان ٧ ساله تا  سالمندان ٧٠ ساله، استواری و مقاومت را سر لوحه‌ی راه خود قرار دادە و با حملات مقابله و عفرین را رها نکردند. حتی زنان اسلحه به دست گرفتند و به صفوف حفاظت ضروری محله‌ها و روستاهای خود پیوستند و برخی از آن‌ها برای رزمندگان غذا تهیه می‌کردند، حتی سالمندانی که قادر به حمل اسلحه نبودند، اموال و پول خود را برای حمایت و ادامه‌ی مقاومت می‌دادند.

لیلی رشید از منطقه‌ی شرا عفرین گفت : سخت‌ترین حملات ترکیه علیه شرا بود. اشغالگران ترکیه که بزرگترین شکست خود را با حمله به عفرین تجربه کردند تا آنجا پیش رفتند که با هواپیماهای جنگی یک نفر را تعقیب کردند تا او را هدف قرار دهند و همچنین از مواد شیمیایی در حمله به این شهر استفاده کرد.

وی تأکید کرد که موضع مردم عفرین در قبال حملات و بمباران ترکیه از روز اول تا آخرین لحظه مشخص بود و آنها در طول ۵٨روز برای حفاظت و دفاع از سرزمین خود، شبانه‌ روز در تلاش بودند و در فکر رها کردن آن نبودند.

وی بیان کرد: کانتون عفرین به خاطر مکان‌ها و آثار باستانی بسیاری که از ظلم و ستم دولت ترکیه در امان نماندند، مشهور است و قلعه‌ی نبی هوری واقع در منطقه‌ی شرا مورد حملات بسیاری قرار گرفت. امروز به دلیل عدم وجود نهادی که ترکیه را به خاطر اقدامات خصمانه‌اش پاسخگو کند، بناهای باستان‌شناسی را ویران کرده است.

دلال شیخو نیز در مورد مقاومت شهر جندریس می‌گوید: زندگی عادی در طول ۵٨ روز به طور کامل متوقف شد و هر غیرنظامی به یک مبارز در برابر اشغالگران ترکیه تبدیل شد، خیابان‌های شهر جندریس با شعارهای مقاومت و مبارزه مزین شده بود و با وجود پرواز شدید هواپیماهای جنگی و بمباران مداوم، غیرنظامیان به تظاهرات خود ادامه دادند تا صدای خود را به جامعه‌ی جهانی که چشم و گوش خود را در برابر این جنایات بسته بودند، برسانند.

وی تصریح کرد: برجسته‌ترین حادثه را اوستا خابور، دختر شهر عفرین در روستای مرزی حمام به ثبت رساند که نقطه عطفی در تاریخ مقاومت و مایه‌ی اقتدار و سربلندی مردم عفرین و هراس، ترس و شکست برای اشغالگران ترکیه بود.

خدیجه مصطفی در مورد مقاومت مستمر شهروندان شهر شیراوا در بسیاری از روستاهای آن تا این لحظه گفت: مادران برای ادامه‌ی مقاومت و مقابله با ظلم و ستم دولت ترکیه و حملات آن، آنچه را که برایشان عزیز و گرانبها بود، تقدیم کردند. حملات کشور اشغالگر ترکیه به منطقه شیراوا از ابتدای بحران سوریه تا امروز ادامه داشته است. وی افزود: اشغالگران ترکیه با حملات، هواپیماها و سلاح‌های خود نمی‌توانند اراده‌ی ما را در هم بشکنند و خواسته‌های ما برای آزادسازی عفرین در تمامی اعتراضات، کنفرانس‌ها و سمینارهای ما باقی خواهد ماند.

شادیه نجار نیز بە نوبەی خود، گفت : حوادث و تظاهراتی که در مرکز شهر عفرین در جریان این حملات ترتیب داده شد، برای بالا بردن روحیه‌ی شهروندان در بقیه شهرها و ترغیب آن‌ها به استقامت و پایداری بود، این فعالیت‌ها با حمایت سازمان‌ها و نهادهای حامی مقاومت از اکثر مناطق و نواحی شمال و شرق سوریه و از تمامی اتنیک‌ها و خلق‌ها برگزار شد، وی تأکید کرد که تنها حامی مردم عفرین و مقاومت آن‌ها خودشان و خلق‌های منطقه‌ی شمال شرق سوریه هستند که خانه‌های خود را در اختیار آوارگان عفرین قرار دادند و غذا و آب و درد خود را با آن‌ها تقسیم کردند، هستند.