شنیار بایز

سلیمانی- ١٣ سپتامبر ٢٠٢٣ زنگ آغاز سال تحصیلی در اقلیم کوردستان نواخته شد، اما معلمان در استان‌های سلیمانی و هلبجه و هر دو اداره‌ی مستقل گرمیان و راپرین و آموزش و پرورش کویه دست به اعتصاب زده و به مدت سه ماه است که به دلیل عدم دریافت حقوق اساسی خود همانند عدم پرداخت حقوق و تعیین تکلیف معلمان حق‌التدریسی و ترفیع به اعتصاب ادامه داده‌اند.

حدود ١.٨ میلیون دانش‌آموز در اقلیم کوردستان وجود دارد ، اما حدود ٧٠٠ هزار دانش آموز یا حدود ۴٠ ٪ از کل دانش‌آموزان اقلیم کوردستان به دلیل اعتصاب معلمان در مناطقی که آموزش متوقف شده است، از آموزش و مدرسه محروم شده‌اند. وزیر آموزش و پرورش، در آخرین جلسه‌ی ١۶ دسامبر سال گذشته‌ی میلادی که با حضور مدیران آموزش و پرورش سلیمانی، هلبجه، راپرین و گارمیان برگزار شد، گفت که پس از اجرای قانون بودجه و ارسال بودجه‌ی اقلیم کوردستان، استخدام و تعیین تکلیف معلمان حق‌التدریسی و ترفیع و ارتقاء معلمان رسمی در دستور کار قرار خواهد گرفت. وی همچنین نامه‌ای رسمی به وزارت آموزش و پرورش حکومت منسوخ اقلیم کوردستان صادر کرد و نوشت که پس از گفت‌وگو با انجمن وزرا موافقت خود را با پرداخت حقوق معلمان از بودجه‌ی ارسالی به اقلیم کوردستان اعلام کرد و همچنین ترفیع و ارتقای رتبه‌ی معلمان رسمی از سر گرفته می‌شود و معلمان حق‌التدریس نیز مطابق دستورالعمل وزارت دارایی قراردادی خواهند شد. با این حال، معلمان به اعتصاب خود تا اجرا شدن خواسته‌هایشان تأکید کردند و گفتند که در گذشته نیز چندین بار به آن‌ها وعده‌های دروغین داده‌اند که هیچکدامشان اجرا نشده است.

 

«حکومت باید مطالبات مردم و حقوق بگیران را اجرا کند»

 سروشت سیروان، معلم تربیت بدنی، درباره‌ی آینده‌ی دانش‌آموزان در مقایسه با دانش‌آموزان مدارس غیردولتی گفت: زندگی کارمندان و معلمان به حقوق آن‌ها وابسته است، بنابراین اگر حقوق هر سه ماه یکبار پرداخت شود، آن‌ها زندگی خود را چگونه تأمین کنند. بنابراین معلمان تا زمانی که مطالبات آن‌ها برآورده نشود، به کلاس‌های درس باز نخواهند گشت.

این معلم گفت که حکومت چگونه از معلمان می‌خواهد به کار خود ادامه دهند در حالی که حقوق آن‌ها را پرداخت نمی‌کند، حکومت باید احساس مسئولیت کند و حقوق آن‌ها را تأمین کند، سپس خواستار بازگشایی مدارس شود و گفت: حکومت مرکزی خواسته‌های شهروندانش را اجرا می‌کند اما مسئولین اقلیم کوردستان خود را از مردم نمی‌دانند، به همین خاطر است که خواسته‌هایشان برایشان اهمیتی ندارد و احساس مسئولیتی در قبال آن‌ها نمی‌کنند.

 

«دانش‌آموزان مدارس دولتی در مقایسه با مدارس خصوصی یک سال تحصیلی خود را از دست می‌دهند»

سروشت سیروان با اشاره به اینکه حکومت اقلیم کورستان نسبت به معلمان و دانش‌آموزان بی تفاوت است لذا اگر دغدغه‌ی دانش‌آموزان را داشتند، به خواسته‌های آن‌ها رسیدگی می‌کردند و برای رفع مشکلاتشان تلاش می‌کردند و مطالبات معلمان را عملی می‌کردند، گفت: فقط سال سوم دبیرستانی‌ها به مدرسه می‌روند و آن‌ها هم چون هر روزه به مدرسه نمی‌روند، بسیار جدی درس نمی‌خوانند و برای آن‌ها فارغ‌التحصیلی تنها وارد شدن به مرحله‌ی جدیدی است وگرنه هیچ معلومات جدید کسب نمی‌کنند.

سروشت سیروان در مورد تفاوت بین دانش‌آموزان مدارس دولتی و غیردولتی گفت: بین دانش‌آموزانی که در مدارس دولتی و غیردولتی تحصیل می‌کنند تفاوت سنی ایجاد خواهد شد، زیرا مدارس غیردولتی به کار خود ادامه می‌دهند و یک سال از دانش‌آموزانی که در مدارس دولتی تحصیل می‌کنند جلو می‌افتند و این دانش‌آموزان به دلیل بی تفاوتی حکومت اقلیم کوردستان یک سال از زندگی عقب می‌افتند و این موضوع تاثیر منفی بر روان این دانش‌آموزان بر جای خواهد گذاشت، زیرا دانش‌آموزانی که در مدارس غیردولتی تحصیل می‌کنند با وجود اینکه هم سن آن‌ها هستند اما یک کلاس از آن‌ها جلوتر هستند.