بحران تأمین غذا در میان زنان آواره بی‌درآمد اردوگاه‌های ادلب

آوارگان زن در اردوگاه‌های واقع در شمال سوریه، بدلیل گرسنگی و فقر شدید، مجبور به روزه‌داری متناوب شده‌اند و در تأمین نیازهای اولیه خود از جمله خوراک و نوشیدنی با مشکلات جدی روبرو هستند.

 

هدیل عمر

ادلب - نرخ فقر در مناطق شمالی سوریه، بویژه در اردوگاه‌های آوارگان که فاقد حداقل امکانات برای زندگی هستند، رو به افزایش است. این شرایط در نتیجه کمبود فرصت‌های شغلی و نبود منابع درآمدی به وجود آمده و زنان آواره را مجبور به مقابله با سختی‌های زندگی و استفاده از امکانات محدود موجود کرده است.

هشتاد و شش درصد از اردوگاه‌های واقع در شمال سوریه با بحران تأمین غذا به دلیل کمبود پاسخگویی انسان‌دوستانه در این بخش روبرو هستند. در همین حال، نود و چهار درصد از این اردوگاه‌ها با بحران نان و افزایش قیمت‌های آن مواجه شده‌اند.

صفاء دبس، ٣١ ساله و آواره از روستاهای جنوبی ادلب که اکنون در اردوگاه کفرعروق زندگی می‌کند، بیان داشت: «زندگی در اردوگاه‌های آوارگان بسیار دشوار شده است. بزرگترین رنج این است که نمی‌توانم نیازهای اساسی فرزندانم را در میان همه چالش‌های مالی که با آن روبرو هستیم، تأمین کنم».

او شرح داد که بارها در جستجوی کار بوده تا بتواند در پرداخت هزینه‌های خانوادگی به همسرش کمک کند، اما تلاش‌هایش بی‌نتیجه مانده است. با درآمد محدود روزمزدی که همسرش به دست می‌آورد، تنها توانسته‌اند نانی که قیمت آن چندین برابر شده و برخی سبزیجات را تهیه کنند. او افزود که همسرش روزانه کمتر از ٨٠ لیر ترکیه درآمد دارد که حتی برای تأمین غذای کافی برای شش نفر در چادر آنها کفایت نمی‌کند، زیرا آن‌ها روزانه به چهار بسته نان به قیمت ۴٠ لیر ترکیه نیاز دارند، علاوه بر سبزیجاتی که قیمت‌هایشان به قدری افزایش یافته که دیگر قادر به خرید آن‌ها نیستند.

مرام شلوف، ٣٨ ساله و ساکن اردوگاه‌های کرامه در شمال شهر قاح، با فقر شدید دست و پنجه نرم می‌کند؛ این شرایط پس از فوت همسرش در یک سانحه رانندگی به تازگی رخ داده است. با مرگ همسرش، وی به تنهایی مسئولیت تأمین معاش پنج فرزند خود را بر عهده گرفت که همگی در حال رنج بردن از سوء تغذیه شدید به دلیل فقر و افزایش قیمت‌ها هستند.

مرام شلوف بیان داشت که وضعیت معیشتی خانواده‌اش در اردوگاه‌های ادلب روز به روز بدتر می‌شود و تأمین حتی لقمه نانی شریف تبدیل به بزرگترین نگرانی وی شده است. او افزود که افزایش قیمت‌ها تمامی نیازهای اساسی آنها، به ویژه مواد غذایی را تحت تأثیر قرار داده است.

مرام شلوف برای مقابله با فقر و تأمین نیازهای خانواده‌اش، به فروش نان محلی به نام معروک پرداخته است. وی در خیابان‌های شهرها و روستاهای نزدیک اردوگاهش بساط کوچکی برپا کرده و از این طریق مقداری پول کسب می‌کند تا بتواند به تأمین مواد غذایی برای فرزندانش بپردازد.

در پی گسترش گرسنگی، فقر و بیکاری، آوارگان زن به روزه گرفتن متناوب روی آورده‌اند، چرا که قادر به تأمین سه وعده غذایی اصلی در روز نیستند و تنها یک وعده در روز مصرف می‌کنند. این وضعیت برای رویدا عواد، ۴١ ساله و ساکن اردوگاه‌های دیرحسان در شمال ادلب نیز رخ داده است.

رویدا عواد، مادر و تنها نان‌آور چهار فرزند پس از بازداشت همسرش توسط نیروهای دولت دمشق، درباره تلاش‌های روزمره و سخت خود برای تأمین معاش فرزندانش و ناتوانی در تهیه مقدار کافی غذا برای آنها صحبت کرد. او توضیح داد که جنگ و افزایش قیمت‌ها تمام پس‌اندازی را که قبل از آخرین آوارگی‌اش از پنج سال پیش داشت برای خوراک و نوشیدنی از بین برده است.

رویدا عواد از دشواری‌های تحمل گرسنگی فرزندانش و تلاش‌های مستمر خود برای تهیه غذاهای مقرون به صرفه با استفاده از مواد در دسترس و گیاهان بهاری که در مزارع و بیابان‌ها روییده‌اند، سخن گفت. او معتقد است که این روش بسیار بهتر از تلاش برای درخواست کمک از دیگران است.

بر اساس آخرین گزارش منتشر شده توسط «هماهنگ کنندگان پاسخ سوریه»، بیش از ١٢.٩ میلیون نفر در سوریه با ناامنی غذایی دست و پنجه نرم می‌کنند و تقریباً چهار نفر از هر پنج نفر سوری در تأمین نیازهای غذایی روزانه خود با مشکل مواجه هستند. ساکنان اردوگاه‌ها نیز بخش قابل توجهی از این جمعیت را تشکیل می‌دهند.

نرخ گرسنگی در سوریه پس از ١٣ سال مواجهه با شرایط بشردوستانه، به بالاترین سطح خود رسیده است؛ ٨٠ درصد از مردم سوریه قادر به تأمین غذای کافی در دوره‌های آتی نیستند. در شمال سوریه، این نرخ به ٨٧ درصد می‌رسد و در میان ساکنین اردوگاه‌های آوارگان، به ٩۴ درصد افزایش یافته است.