ایجاد كورس‌های خانگی توسط معلمان داوطلب در افغانستان
با بازگشت دوباره‌ی طالبان و محروم ماندن دختران از تحصیل، بسیاری از معلمان در مدارس خانگی به تحصیل آنها می‌پردازند. زهره امیری می‌گوید: «کورس‌هایی را در زمستان سال گذشته ایجاد کردم تا به اندازه‌ی توانم کمبودی را که برای دختران ایجاد شده جبران کنم.»
بهاران لهیب
كابل - با بازگشت دوباره‌ی طالبان بر اریکه‌ی قدرت، این گروه زن‌ستیز ممنوعیت‌های‌شان را یکبار دیگر بر زنان افغانستان روا داشتند. اولین حمله‌شان بر ادامه‌ی تحصیل زنان بود که به بهانه‌های مختلف از آن جلوگیری کردند. این گروه ضدزن دروازه‌های مکتب‌ها را به روی دختران بالاتر از صنف شش بستند، ولی زنان این کشور خاموش ننشسته، در کنار اعتراضات خیابانی دست به ایجاد کورس‌های خانگی زدند. هدف ایجاد این کورس‌ها کمک به ادامه تحصیل دختران و نه گفتن به تصمیم حکومت طالبان می‌باشد.
زهره امیر یکی از معلمانی است که کورس خانگی‌ای را برای دختران بالاتر از صنف ششم در بامیان، یکی از ولایات مرکزی کشور ایجاد کرده است. این معلم زن که در کورس خانگی خود علوم طبیعی را تدرس می‌کند، در مصاحبه با خبرگزاری زن می‌گوید: «کورس من برای دختران صنف هفت الی دوازده می‌باشد. در منطقه‌ای هستیم که از مرکز شهر تا این جا سه ساعت فاصله دارد بنا برای دختران رفتن تا مرکز شهر مشکل است. کورس رایگان است. دخترانی که وضعیت بد اقتصادی دارند، می‌توانند شرکت کنند. چون فامیل‌ها توانایی پرداخت پول به کورس‌های که در شهر است ندارند از طرف دیگر کمک به ادامه‌ی تحصیل‌شان می‌باشد.»
زهره دلیل ایجاد کورس خانگی خود را چنین بیان می‌دارد: «با روی‌کار آمدن طالبان دروازه‌های مکاتب بسته شدند و در سال ۱۴۰۰ نظام تحصیلی دختران ضربه دید، چون از درس عقب ماندند. فقط ماه اول سال را درس خواندند. این تحول سیاسی باعث شد که سدی سر راه دختران قرار بگیرد. کورس را در زمستان سال گذشته ایجاد کردم تا به اندازه‌ی توانم کمبودی را که برای دختران ایجاد شده جبران کنم.»