نورشان عبدی

کوبانی - هزاران سال است که زنان از سوی جوامع و نظام‌های سرمایه‌داری که در پی سرکوب آزادی آنان بوده و ایشان را به کالا تبدیل کرده‌اند، به حاشیه رانده و نادیده گرفته شده‌اند. در این میان، سنت‌ها و آداب کهن نقش اصلی را در محصور کردن زنان در چارچوب‌های کلیشه‌ای که نمی‌توانستند از مرزهای آن فراتر روند، ایفا می‌کردند. اما اکنون زمانه دگرگون شده و زنانی که به حقوق خود آگاهی یافته‌اند، دیگر پذیرای آنچه در پیرامونشان می‌گذرد نیستند، همان‌گونه که در منطقه شمال و شرق سوریه شاهد آن هستیم. زنان در این منطقه توانستند از رهگذر مبارزه و مقاومت خود در انقلاب روژاوا که به «انقلاب زنان» شهرت یافته، ذهنیت پدرسالارانه‌ای را که سالیان دراز آنان را محدود و خشونت علیه ایشان را توجیه می‌کرد، دگرگون سازند. این تحول پس از آشنایی با اندیشه و فلسفه عبدالله اوجالان تحقق یافت که در تحلیل‌های خود تأکید می‌کرد زن شالوده جامعه است و توانایی مدیریت و رهبری آن را دارد.

زنان به دستاوردهای چشمگیری نائل آمدند و توانستند در تمامی عرصه‌ها حضور یابند و در مدیریت خانواده و جامعه مشارکت جویند. آنان با مبارزه، پایداری و صدای رسای خود، نگرش جامعه را متحول ساختند. این دگرگونی اخیراً در جریان مراسم روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، مصادف با بیست و پنجم نوامبر گذشته، نمود یافت. در این روز، مردان در سراسر مناطق شمال و شرق سوریه، از جمله رقه، دیرالزور، طبقه و منبج در راهپیمایی‌های خود خواستار کاهش خشونت علیه زنان شدند که این رویداد در نوع خود در جهان بی‌همتاست.

 

انقلاب زنان؛ پایانی بر سلطه هزارساله مردسالاری

در این خصوص، ماجده حسون، عضو شورای هماهنگی کنگره ستار در شهر کوبانی در منطقه شمال و شرق سوریه بیان داشت که انقلاب روژاوا که در نوزدهم ژوئیه ٢٠١٢ از شهر کوبانی آغاز گردید، به پیشگامی زنان شکل گرفت: «زنان منطقه مبارزه و مقاومتی بی‌همتا را رهبری کردند. آنان در برابر نظام‌های سرمایه‌داری، سنت‌ها و آداب کهن، و ذهنیت مردسالارانه‌ای که هزاران سال پایدار مانده بود، به پا خاستند.»

وی تصریح کرد که زنان با مقاومت خود در انقلاب، در پی محو سیاست‌هایی بودند که حقوقشان را پایمال کرده بود. او خاطرنشان ساخت که زنان از طریق فعالیت‌هایی که سامان می‌دهند، دگرگونی شگرفی در منطقه پدید آورده‌اند که طی آن جامعه را با تاریخ و حقوقشان آشنا می‌سازند. این فعالیت‌ها در روزهای جهانی اختصاص یافته به زنان همچون روز جهانی زن و روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان افزایش می‌یابد. او این روز را روزی پراهمیت برای برجسته ساختن مبارزه و مقاومت زنان در سراسر جهان که در پی دستیابی به آزادی خود هستند، قلمداد کرد.

وی اشاره کرد که زنان جهان برای گرامیداشت روز پیروزی خود با برپایی فعالیت‌ها و برنامه‌های گوناگون به عرصه عمومی گام می‌نهند: «در چارچوب انقلابی که در آن سهیم هستیم و مدیریت خودگردان دموکراتیک و پروژه ملت دموکراتیک، ما بر این باوریم که زن شالوده جامعه است و رهایی او به معنای رهایی جامعه است. ما با مبارزه خود به عنوان زنان توانستیم تا اندازه‌ای نگرش جامعه را دگرگون سازیم، و این مهم در فعالیت‌های مبارزه با خشونت علیه زنان در سال جاری نمایان بود.»

 

رویدادی بی‌سابقه؛ اعتراض مردان به خشونت علیه زنان

در رویدادی بی‌سابقه، مردان در منطقه شمال و شرق سوریه علیه خشونت اعمال شده علیه زنان به خیابان‌ها آمدند. این خیزش در مناطق گوناگونی همچون رقه، طبقه، منبج و دیرالزور برگزار شد که تأثیر عمیقی بر جا گذاشت، چرا که این مناطق سال‌ها تحت ظلم و کنترل داعش قرار داشتند و زنان در آن دوران رنج‌ها و مصائب فراوانی از جمله خشونت و کشتار را متحمل شدند. «نخستین منطقه‌ای که مردان در شمال و شرق سوریه علیه خشونت علیه زنان به اعتراض برخاستند، شهر کوبانی بود، جایی که مردان تحت تأثیر نقش زنان و شیوه رهبری انقلاب و مقاومتی که تا رهایی شهر از داعش از خود نشان دادند، قرار گرفتند.»

وی خاطرنشان ساخت که «ما به عنوان زنان باید بیش از پیش بکوشیم تا خود را بر پایه فلسفه رهبر عبدالله اوجالان 'Jin Jiyan Azadî' (ژن، ژیان، آزادی) سازماندهی کنیم تا به جهانیان ثابت کنیم که قرن بیست و یکم، قرن رهایی زنان در سراسر جهان است.» او همچنین اشاره کرد که فلسفه «ژن ژیان آزادی» در همه جا گسترش یافته است، به گونه‌ای که پس از خیزش مردمی در شرق کردستان، در تمامی کشورها طنین‌انداز می‌شود. «ما زنان جهان باید در برابر تلاش‌های سرکوب و نسل‌کشی، صدایی یکپارچه باشیم.»