٨۵درصد از زنان خبرنگار مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، اما خبرنگاران برای حمایت خود به قوانین و جامعه اعتماد ندارند. ٨۳ درصد این آزارها در دو سال گذشته بوده است این در حالی‌ست که  یک محقق، آگاه‌ساختن زنان خبرنگار را امری ضروری می‌داند.

 

ترزە طا‌ها

سلیمانی- هژان خالد، روزنامه‌نگار و دانشجوی دکترای خبرنگاری، دو تحقیق در مورد آزار و اذیت خبرنگاران زن در منطقه‌ی کوردستان انجام داده است که نتایج آن کانون توجه دیگران قرار گرفته است.

 

"آزار و اذیت زنان خبرنگار در اقلیم کوردستان"

در اولین نظرسنجی با عنوان «آزار و اذیت زنان خبرنگار در اقلیم کوردستان»؛ ۵۰ خبرنگار زن  ۱٨ تا ۴۵ سال در آن مشارکت کرده، ۱۴ درصد خبرنگار، ۲۵درصد گزارشگر، ۲۵ درصد مجری، ۶ درصد مربی رسانه و ۳۰ در بخش‌های دیگر رسانه فعالیت دارند.

بر اساس این نظرسنجی ۳۱ درصد از روزنامه‌نگاران زن با آزار روانی، ۲۹ درصد از طریق آنلاین ، ۱٨ درصد به صورت تبعیض‌آمیز، ۱۶ درصد کلامی و ۴ درصد  آزار جنسی روبرو شده‌اند.

هم‌چنین ۵٠ درصد اغلب با آزار و اذیت مواجه شده‌اند؛ ۲۱ درصد هر از گاهی، ۱۷ درصد چندین بار، ٨ درصد روزانه، ۴ درصد یک بار. بر اساس نظرسنجی به نظر می‌رسد اکثریت آزار و اذیت در دو سال گذشته ٨۳ درصد بوده است، در حالی که ۷۲ درصد یک ماه قبل از انجام نظرسنجی با آزار و اذیت مواجه شده‌اند.

 

"بیشتر زنان در مؤسسات مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند"

۶٠ درصد خبرنگاران در داخل همان رسانه‌ای كه مشغول فعالیت هستند با آزار و اذیت مواجه شده‌اند، ۱۹ درصد در محل کار، ٨ درصد در دیگر رسانه‌ها، ۱۳ درصد در جاهای مختلف دیگر بوده‌اند.

در واکنش به آزار و اذیت زنان خبرنگار، ۲۷ درصد به مدیران اطلاع داده شده، ۲۳ درصد به همکاران، ۱۵ درصد به خانواده‌ها، ۴درصد به سازمان‌ها، ۳۱ درصد اقدامات دیگری را انجام داده‌اند، اما هیچ کدام اقدام قانونی نکرده است.

قابل ذکر است که ۹۴ درصد از روزنامه‌نگاران در جواب به این که آیا آزار و اذیت منجر به تهدید شده است یا خیر؟ ۵۶ درصد هرگز، ۲۷ درصد گاهی، ۱۱ درصد چندین بار، ۶ درصد بیش‌تر مواقع.

 

"آزار و اذیت زنان خبرنگار از طریق اینترنت"

در بخش دوم نظرسنجی، ۱۰۰ خبرنگار زن شرکت کردند، ۶۰ درصد به عنوان گزارشگر و روزنامه‌نگار در اتاق خبر، ۲٨ درصد مجری، ۱۲ درصد در بخش اداری رسانه حضور داشتند که به صورت فرم تکمیل شده‌اند.

٨۱ صد زنان به صورت آنلاین مورد آزار و اذیت قرار گرفته، ۱۹ درصد مورد آزار و اذیت قرار نگرفته‌اند، در نظرسنجی ۴۱ نفر در رسانه‌های تصویری فعالیت داشته که از بین آن‌ها ۳۵ نفر مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، ۳۵ نفر در رسانه‌های الکترونیکی فعالیت دارند که ۲۹ نفر از آن‌ها مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، در این صورت ٨۵ درصد مورد آزار و اذیت قرار گرفته و ۱۵ درصد از این بابت دور بوده‌اند.

در رسانه‌های شنیداری ۱۳ نفر شرکت کردند که ۹ نفر از آن‌ها مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، یعنی ۶۹ درصد، ۱۲ زن در رسانه‌های نوشتاری شرکت کردند که ۹ نفر از آنها که معادل ۶۷ درصد بوده، مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.

 

"زنان از طریق شبکه‌های اجتماعی مورد آزار و اذیت قرار می گیرند"

۳٨ درصد از زنان با ارسال پیام‌های نامناسب در شبکه‌های اجتماعی مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، ۷.۴ درصد از زنان تحقیر شده‌اند، ۱۹ درصد با انواع آزار و اذیت روبرو شده، ۱٨درصد از طریق کامنت‌های نامناسب، تهدید به انتشار عکس، فیلم، هک و تماس از طریق شبکه‌های اجتماعی، ایجاد حساب‌های کاربری جعلی به نام خبرنگاران زن، مورد آزار قرار گرفته‌اند.

٧٩ درصد توسط افراد خارج از محل کار خود، ۱۱ درصد در مؤسسه، ۹ درصد در هر دو موقعیت مورد آزار قرار گرفته‌اند و در پاسخ به «آیا هدف مزاحمت برای شما دست کشیدن از کار رسانه‌ای بوده است؟» ۵۶.۷۹، درصد پاسخ منفی، ۳۹.۵۲درصد مثبت، ۹.٨٨ نمی‌دانم، دادند.

تعداد دفعات آزار و اذیت۳۹.۵۲ درصد بیش از ۱۰ بار در طول کار خود مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، ۳۰.٨۶ درصد در طول کار خود با بیش از ۵ بار مورد آزار قرار گرفته، ۲۹.۶۲بیش از یک بار مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.

هژان خالد، محقق و دانشجوی دکترا در رشته‌ی روزنامه‌نگاری، گفت:  که نتایج دو نظرسنجی نشان می‌دهد که علت آزار و اذیت زنان، تبعیض و تحقیر آنان می‌باشد و اینکه یک زن نمی‌تواند مسئولیت مرد را بر عهده بگیرد، اما در مقابل، زنان روزنامه‌نگار در جریان آزار و اذیت هیچ واکنشی نشان ندادند.

هژان خالد مشکل اصلی را عدم واکنش به آزار و اذیت بیان و خاطر نشان کرد:‌ «لازم است خبرنگاران بدانند در هنگام آزار و اذیت چگونه با آن برخورد کنند، زیرا سکوت و عدم نگرش هم‌چنان به آزار زنان ادامه می‌دهد، عده‌ای هم بر این باورند که جامعه از آنها حمایت نکرده و بر علیه آن‌ها می‌ایستند.»

 

"قانون حقوق زنان را نمی‌دهد"

 وی به عنوان یک محقق درباره‌ی پرونده‌هایی که به دستش می‌رسند می‌گوید: «مواردی هست که می‌گوید من پیش قاضی رفتم، اما قاضی مرا اذیت کرده و با گفتن کلمات رکیکی که نباید بگوید، به من می‌گوید این کار تو نیست و به خانه‌ات برگرد، در حالی که می‌بایست شخص آزاردهنده را بازجویی کند.

هژان خالد که پیش از این به عنوان یک روزنامه‌نگار فعالیت می‌کرد، بخشی دیگر از آزار و اذیت‌ها را به عدم حضور زنان در جایگاه‌ اساسی نهادها نسبت داده است که کمترین نقش را به زنان می‌دهند. «زنان ممکن است از حقوق خود آگاه باشند، اما وقتی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و مسئولان با نگاه مردسالارانه به آنان نگاه می‌کنند، ناامید می‌شوند، همه‌ی این مسائل به هم مرتبطند، تا وقتی که زنان در مدیریت مشارکت نکنند، رسانه‌ها هم نمی‌توانند به آسانی از زنان حمایت کنند.»

تنها چیزی که هژان خالد را خوشحال می‌کند، ادامه‌ی فعالیت زیاد زنان خبرنگار با وجود آزار و اذیت‌ها می‌باشد و می‌گوید: «خوشبختانه اکثریت کسانی  که به دلیل آزار و اذیت‌شان دست از کار کشیده‌اند، موارد خود را به چالش کشیده‌اند.»