Haber Merkezi - İstanbul’da faaliyet yürüten Kadın Zamanı Derneği, 6 aylık Kadın Danışma Merkezi Faaliyet Raporu’nu yayınladı. Rapor, 1 Şubat 2022-31 Temmuz 2022 tarihlerini kapsıyor. Raporda, altı aylık süreçte danışanlarla ile bire bir yapılan görüşmelerde ve telefon üzerinden alınan destek taleplerinde kadınların hukuki ve psikolojik desteğe erişmekte oldukça zorlandığı tespitine yer verildi.

 Raporda şunlar belirtildi:

“Raporun hazırlanması süresince kadının beyanı esas alınarak detaylı görüşmeler yapıldı. Yapılan başvurularda öncelikli talep psikolojik destek olarak belirlendi. Psikolojik desteğe kadınlar tarafından öncelikli olarak ihtiyaç duyulması hem şiddetin tanımlanması hem de şiddet döngüsünden çıkabilmek için gerekli psikolojik iyiliği sağlama isteğiydi. Hukuki destek için merkeze başvuran kadınlar ise öncelikli olarak 6284 Sayılı Kanun’dan doğan koruma tedbirlerinden faydalanmayı talep etti. Boşanma davası açmak isteyen kadınların da öncelikli talebinin koruma tedbiri olduğu, gerekli koruma sağlanmaksızın boşanma davası açmak istemedikleri görüldü. Nitekim hukuki destek taleplerinde kadınların adalete erişimlerinin oldukça zor olduğu görüldü; kadınlar kamu kurumlarından gerekli bilgi ve desteği alamadıklarını ifade etti.

“Geliri olmayan kadınlar başvuruyor”

Ekonomik destek için başvuru yapan kadınların çoğu geliri olmayan ve kamu kurumlarının maddi destek hizmetlerinden faydalanamamış kadınlar. Özellikle 6284 Sayılı Kanun kapsamında il ve ilçe mülki amirliklerine yaptıkları başvurulardan hızlı bir cevap alamadıklarını aktaran kadınlar, ekonomik destek sağlanmadığı takdirde şiddete maruz kaldıkları evden ayrılma konusunda zorluk yaşadıklarını, verilen ekonomik desteğin de günümüz koşullarına göre çok düşük olduğunu söylüyor.

Kadınlar sığınaklara başvurmaktan çekiniyor

Kadınlar şiddet faillerinden şikayetçi oldukları dosyalara ilişkin sosyal destek taleplerinin ana motivasyonu kadın dayanışmasının yargılama pratiklerine etki ettiğini düşünmeleridir. Bu durum yargının tek başına tarafsız ve adil biçimde ilerleyişine yönelik duyulan kaygıyı dile getirse de kadınların dayanışmaya bu alanda da güven duyduğunu gösterdi. Kalacak yeri bulunmayan kadınlar için kamu kurumları tarafından sağlanan sığınak hizmetleri yetersiz ve koşulları kötü. Kadınlar ŞÖNİM tarafından sağlanan sığınak hizmetlerine ilişkin prosedür hakkında ve sığınaklara çocukların kabulü konusunda bilgi sahibi olmadıkları bu nedenle sığınaklara başvurmakta çekince yaşadıklarını ifade etti.

Kadınlar anadil sorunu yaşıyor

Anadili Kürtçe olan kadınlar, kadına yönelik şiddet konusunda etkin destek alabilecekleri bir hat bulunmamakla birlikte, materyallere erişimlerinin de oldukça kısıtlı olduğunu ifade etti. Dil sorunu yalnızca şiddetle mücadelede değil, kadınların sağlığa, eğitime, bilgiye erişimlerinde de önlerinde bir engel olarak durmakta. Kadın sağlığına ilişkin bilgi alamayan Kürt kadınların bedenleriyle ilişkileri gelişmemekte, sağlık problemlerini ifade edememektedir. Aynı şekilde şiddete uğrayan kadınlar, karakol, savcılık ve mahkemede kendilerini ifade etmekte zorluk yaşamakta, çevirmen hizmetinden faydalanamamaktadır. Bu nedenle derneğimiz anadil desteğine ihtiyaç duyan kadınlar Kürtçe görüşmeler gerçekleştirmiş, gerek şiddet deneyimlerini aktarırken gerekse de farklı alanlarda bilgi taleplerini anadillerinde dinleyerek destek vermiştir.

Şiddeti anlatma kaygısı yaşıyorlar

Danışma merkezine başvuran kadınlar, şiddet deneyimini aktarırken ciddiye alınmayacakları kaygısı taşıyorlar. Buna kamu kurumlarının kadınlara yönelik suçlayıcı ve/veya ciddiye almayan tutumları sebep oluyor. Hukuki mekanizmalar bağlamında danışma merkezi deneyimimiz, kadına yönelik şiddetle mücadele alanında çalışan kamu personelinin bu alanda eğitimli, şiddeti ve toplumsal cinsiyet eşitsizliğini tanımlayabilmesinin, eşitliği temel alması ve şiddete müsamaha göstermemesinin, şiddete uğramış kişilerle görüşme yapma konusunda yetkin olmasının kanunlar ve yasal koruma mekanizmaları kadar önemli olduğunu tekrar gösterdi. Yasanın varlığı kadınlar için bir koruma sağlasa da yasayı uygulayanların toplumsal cinsiyet eşitliği fikrine olan mesafesi kadınların şiddet döngüsünden çıkabilme imkanlarının temel belirleyicisidir.

Merkeze başvuru yapan kadınların yüzde 47,6’si psikolojik destek, yüzde 23,8’i hukuki destek, yüzde 4,8’i sosyal destek, yüzde 14,3’ü sığınak ve yüze 9,5’i de ekonomik destek talebinde bulundu.

Raporun tamamına şuradan ulaşılabilinir: