Layiha'nın gözü 27 yıldır kapıda: O'ndan geriye ne bir kemik, ne de bir elbise...
Amed'in Kulp ilçesine bağlı Uzunova (Cumar) köyüne yapılan asker baskınıyla gözaltına alınan Vasıf Öztürk'ten 27 yıldır haber alınamıyor. Her Cumartesi günü eşinin akıbetini soran Layiha Öztürk, "O'ndan geriye ne bir kemik, ne de bir elbise kaldı" diyerek, "Tek umudum eşimin bir mezar taşının olması" dedi.
Amed - "Kayıp Yakınları" 26 yıldır her Cumartesi günü Diyarbakır, Batman İstanbul gibi çeşitli illerde biraraya gelerek, 1990'lı yıllarda kaybedilen yakınlarının akıbetini sormaya devam ediyor. Kimisi eşinin, kimisi çocuğunun, kimisi babasının, kimisi kardeşinin fotoğrafını taşıyarak, hesap soruyor.
Bu ailelerden biri olan Layiha Öztürk de 1994 yılında kaybettirilen eşi Vasıf Öztürk’ün akıbetini öğrenmek için mücadele verenlerden.
"Helikopter ile Kulp'a götürdüler"
Kulp ilçesine bağlı Uzunova (Cumar) köyüne 1994 yılında baskın düzenleyen askerlerin, eşi Vasıf ile teyzesinin oğlu Cembeli Tuncer ve yeğeni Efendi Şen’i gözaltına aldıklarını belirten Layiha Öztürk, "Üç evi yaktılar ve ardından gözaltılar başladı. Eşim dışındakileri bıraktılar ama onu helikopterle Kulp’a götürdüler. Ben o zaman 3 aylık hamileydim. Eşimin gözaltı haberinden sonra Kulp’ta bulunan karakola gittik. Orada bizi kovup, 'biz böyle bir adamı tanımıyoruz' dediler. Eşimin fotoğrafını çıkartıp kaynanamla birlikte herkese gösteriyorduk.” dedi.
"Yıllar geçsede gözümüz kapıda..."
Layiha Öztürk, eşinin en son Lice’de görüldüğü haberi üzerine elinde bebeği ile Lice’ye gidip eşini sokak sokak arar. Eşinin son olarak işkence gördüğünü öğrenen Layiha Öztürk, eşini sorduğu Lice karakolunda da askerler tarafından kovulur. Aylarca eşi Vasıf Öztürk’ü bu şekilde aradıklarını dile getiren Layiha Öztürk, "Lice’de onu görenler ona işkence edildiğini söyledi. Lice’deki karakolda da bizi kovdular. Bir daha bir yere de soramadık, haberi de gelmedi. Yıllar geçti ama son sözleri, son bakışları hala aklımda, gözümün önünde. Aradan kaç yıl geçse de gözümüz kapıda; 'belki gelir' dedik. Ama 27 yıl geçti, ondan ne haber alabildik, ne de bir mezarı oldu. Küçükken çocuklarım mezarlığa gittiklerinde 'neden bizim babamızın da bir mezarı yok' diyorlardı. Ama şimdi hepsi büyüdü, hepsi gerçeği biliyor" ifadelerine yer verdi.
"Tek umudum eşimin bir mezarının olması"
Eşinin bir mezarının olması umuduyla yaşadığını söyleyen Layiha Öztürk, "Ondan geriye ne bir kemik ne de elbise bulduk. Biz yıllardır bir kemik ve mezarın peşindeyiz. Devlet onu suçsuz haksız yere götürdü. 7 çocuk babasıydı. Bu zulmü bize neden yaptılar bilmiyorum ama Allah hakkımızı bırakmasın. Çocuklarım babasız büyüdü, ben de nice zorluklar ile çocuklarımı büyüttüm” diye konuştu.
Görgü tanıklarının beyanı: İşkence gördü
Vasıf Öztürk, Cembeli Tuncer ve Efendi Şen ile birlikte gözaltına alınarak köyün okulunda bir gece tutulur. Sabah saatlerinde Cembeli Tuncer ve Efendi Şen serbest bırakılırken, görgü tanıklarının beyanlarına göre Vasıf Öztürk elleri ve gözleri bağlanarak askeri helikoptere bindirilerek köyden uzaklaştırılır. Vasıf Öztürk en son Lice karakolunca gözaltında tutulan diğer köylüler tarafından görülür. İşkence gördüğü iddia edilen Vasıf Öztürk’ten işkence iddialarından sonra bir daha haber alınamaz.