MEDİNE MAMEDOĞLU

Amed- Bedriye Gümüş’ün yaşadığı Kuşkaya köyüne sürekli askerler tarafından evlere baskınlar düzenleniyordu. Köylüler korucu olmaları yönünde tehdit ediliyordu. Devlet güçlerince yapılan baskın ve tehditlerden dolayı, köy halkı durumu protesto etmek için 17 Şubat 1992 yılında yaşadıkları Kuşkaya köyünden, Yardere köyüne doğru bir yürüyüş gerçekleştirmek istediler. Köylülerin yapmış oldukları yürüyüş, belli bir mesafeden sonra askerler tarafından engellenmeye başlandı. Engelleme sırasında açılan ateşle birlikte olay yerinde 5 kişi yaşamını yitirirken vücuduna birden çok kurşun isabet eden Bedriye Gümüş’de hastaneye kaldırıldı.

Ailesinin beyanlarına göre, Bedriye Gümüş hastaneye götürülürken askerler tarafından yakınlarına olayın örgütçe gerçekleştirildiğini söylemeleri istendi. Kaldırıldığı hastanede ameliyata alınan Bedriye Gümüş, yapılan tüm müdahalelere rağmen yaşamını yitirdi. Bedriye Gümüş ve yaşamını yitiren diğer 5 kişi için başlatılan soruşturmalardan ise aradan geçen zamana rağmen yanıt alınamadı.

“O günden sonra başımıza gelmeyen kalmadı”

Evli ve iki çocuk annesi olan ablası Bedriye Gümüş’ün faillerinin 29 yıldır bulunup yargılanmadığını söyleyen Hayriye Doğan, tek talebinin adalet olduğunu ifade etti. Olayın olduğu zaman askerlerin rastgele açtığı ateş sonucu ablasının yaşamını yitirdiğini belirten Hayriye Doğan, o günden beri faillerinin yargılanması için mücadele ediyor. Elinde ablasının fotoğrafı ile her hafta düzenlenen kayıp yakınları eylemine katılan Hayriye Doğan, “Ben sadece adalet ve barış istiyorum. Bunun için de yıllardır mücadele ediyorum. O günden sonra ablamın iki çocuğu yetim kaldı başımıza gelmeyen kalmadı. Köyümüz yakıldı; yerimizden yurdumuzdan sürgün edildik. Bu kadar şeye rağmen istediğim tek şey adalet. Ablamın da diğer faili meçhullerin de failleri yargılansın” diye konuştu.

“Elimizde fotoğraflarla bekliyoruz”

Hayriye Doğan, son nefesine kadar adalet mücadelesi vereceğini belirtiyor.

“Ben yıllardır bu acıyla yaşıyorum. Benim gibi binlerce insan bu acıyı çekti. Ama artık yeter ölümler olmasın. Kimse ölmesin, yıllarca adalet için mücadele ettim bütün kayıp eylemlerine katıldım. Son nefesime kadar da adalet ve barış demeye devam edeceğim. Yıllardır gelmeyen adaleti halen bekliyoruz. Adalet gelene kadar bizlerde mücadele etmeye devam edeceğiz. Bugünleri ve yaşadıklarımızı unutmadan elimizde fotoğraflarla beklemeye devam edeceğiz.”