HESNA MIHEMED

Şehba– Toplumların değişim ve dönüşümü için eğitim ve öğretim önemli bir yere sahipken, Rojava devrimi ardından halkın anadilinde okuyabilmesi için de birçok imkan yaratıldı. İlk Kürtçe okulun açıldığı yer olan Efrîn’de insanlar okuma-yazma konusunda önemli yol kat ettiler. Çocuğundan yaşlısına kadar herkes anadilde eğitime ilgi gösterdi ve yaşları da onlar için bir engel oluşturmadı.  Kuzey ve Doğu Suriye’nin Mabeta ilçesine bağlı Şorbo köyünden olan 50 yaşındaki Fidan Mihemed Memo, Kürtçe eğitimini 40 yaşında aldı. Şuan öğretmen olan Fidan Mihemed Memo, gelecek nesillere anadillerini öğretiyor. Fidan Mihemed Memo, şuan Berxwedan Göçmen Kampı’nda öğretmenlik yapıyor. Fidan Mihemed Memo, öğretmenlik serüveni hakkında ajansımıza konuştu.

14 yaşında Kürtçe öğrendi

Aile içinde kendi anadillerini konuştuklarını, ancak bas rejiminden korktuklarını ifade eden Fidan Mihemed Memo, “Annem ve babam o zaman yazar ve öğretmen Osman Sabri’nin yanında Kürtçe öğrendiler ve kendileriyle birlikte bize de öğrettiler. Aile olarak kültürümüze, dilimiz ve tarihimize bağlıydık. 14 yaşında Kürtçe öğrendim. 11’inci sınıfa giderken evlendim. Ancak evlilik okumama engel olmadı ve okuluma devam ettim. Sonra üniversiteyi bitirdim” dedi.

40 yaşında öğretmen oldu

Şam’dan ayrılıp kendi memleketleri Efrîn’e döndüklerinde Kürtçeye daha çok ihtiyaç duyduğunu dile getiren Fidan Mihemed Memo, "Devrim olduktan sonra Efrîn'e döndük. O zamanlar Kürtçe okumak için çok fırsat vardı. Kürtçe dili konusunda kendimi geliştirmek istiyordum. Kürt Dil Kurumu’na geçtim ve burada Kürtçe 3 seviyeyi geçtim. Daha sonra SZK üyesi olarak yerimi aldım. 40 yaşında birinci sınıf öğretmeni olarak çalışmaya başladım. Aynı zamanda öğretmen akademisinin yöneticisiydim” diye konuştu.

Çadırlar okul alanı oldu

Türkiye’nin Efrîn’e yönelik saldırılarına dikkat çeken Fidan Mihemed Memo, “Bizler bu saldırılara karşı direniyorduk. Öğretmenler olarak her dakika her saniye direniyorduk. Evlerinden çıkarak Efrîn merkeze giden kişilere yardım ediyor ve onları yerleştiriyorduk. Efrîn’den çıkmamız bizim için sancılıydı. Özellikle çocukları savaşta kalan anneler için çok zordu. Şehba’ya ulaştığımızda öğretmenler olarak işimizi bırakmadık ve ailelere ev bulmak için çalıştık. Kamp kurulduğunda da işimizi sürdürdük. Çadırlardan okul yarattık ve çocuklarımızın okumadan ayrılmalarına izin vermedik. Göçmenlik sürecinde öğrencilerimizin okullarından uzaklaşmasını istemedik. Çünkü eğitim ve bilimi olmayan bir toplumun temelleri sağlam değildir” dedi.

“Oğlumun yolundan gideceğim”

Hala öğretmenlik mesleğini sürdüren Fidan Mihemed Memo, Şêrwan Koro adındaki oğlunun Efrîn’de toprağını savunurken yaşamını yitirdiğini söyledi. Fidan Mihedem Memo, “Oğlum bana güç verdi. Oğlumun izinden gideceğim ve onun direnişini tamamlayacağım. Ömrümün sonuna kadar öğretmenlik mesleğini sürdüreceğim” diye belirtti.