FEREH DAWÛD

Qamişlo- Toplumlarda üretim ve sanat dendiğinde estetiğin belki de yaratıcısı olan kadın ön planda yer alıyor. Her parmağından ayrı bir marifet, her dokunuşundan ayrı bir renk ve tablo ortaya çıkaran Fatma Ayid Mihemed ile resmi ve resme başlama hikayesini konuştuk.

36 yaşındaki Fatma Ayid Mihemed, tam on yaşında resme başladığını ve o günden bu yana da aralıksız resimler çizdiğini söylüyor. Güzellikler, acılar, mutluluklar-mutsuzluklar, kadın sorunları ve kadınların mücadeleleri kadar acılarını da resimlerine konu ettiğini söylüyor. Fatma Ayid Mihemed, kanser teşhisi konulduktan sonra resim yapmayı bir kenara bırakmak yerine kalemine, fırçasına, tuvaline dört bir elle de sarıldığını anlatıyor.

“Çocukluğumdan bu yana çiziyorum”

Uzun yılları alan resim macerasında 10 yaşından bu yana bir fiil resim çizdiğini söylerken şunları ekliyor sözlerine;

“36 yaşındayım ve profesyonel olarak resim çiziyorum. Aslında çocukluğumdan bu yana çiziyorum. 10 yaşında resim çizmeye başladım ve o yaşımdan bu yana da büyük bir ressam olmayı istiyorum. Aslında başlangıçta daha somut gözle görülür, elle tutulur şeyler çiziyorum evler, dağlar, çocuklar, yüzler. Başlangıçtaki çizim araçlarım bunlar olmuştu. Zaman içerisinde bir form kazanarak daha farklı çizimlere imza atmaya başladım. Şimdi ise kadınları ağırlıklı olarak çiziyorum. Kadınların yaşamlarını, güzelliklerini, mücadelelerini...”

“Kendime inanıyorum ve biliyorum...”

Çizdiği resimleri bize işaret ederek devam ediyor konuşmasına Fatma Mihamed, “Kendime inanıyorum ve güveniyorum. Ve biliyorum ki kendimce güzel resimler yapıyorum. İnsanın kendisiyle gurur duyması önemli bir husus. Deneyimlerimden yola çıkarak söyleyebilirim ki insanlar kendilerine güvenmeliler. Her işin başlangıcında zor ve zahmetli günler vardır ancak zaman ve sabır bunun ilacıdır” diyor.

“Hastalığımda birlikte çizmekte ısrarcı oldum”

Sanat yaşamının devam ettiği günlerde kansere yakalandığını söylüyor Fatma Mihemed, ancak kanser hastalığına yakalanmanın kendisini asla yıldırmadığını aksine daha da resme dört elle sarılması için mücadele aracı yaptığını ifade ediyor. “Kanser hastalığını resim yaptığım ellerimde taşıyorum ancak bunu kendime sorun yapmadım. Resim yapmayı seviyorum ve yapmaya da devam etmek istiyorum. Büyük bir gönüllülük ve sevgi ile resim yapıyorum. Yaptığım işten gurur duyuyorum ve herkesin yaptığı işle gurur duymasını, severek yapmasını isterim” diyerek resim ile olan öyküsünü paylaşıyor bizimle.