JUAN KERAMİ

Kirmanşah- Doğuştan özel gereksinimli birey Parvaneh Amiri, çömlek kabartma, çini ve seramik sanatıyla ilgili ortaya çıkardığı ürünleri Gülistan Ticaret Kompleksi’nde açtığı sergiyle yurttaşların beğenisine sundu. Sergilediği eserler 8 yıllık çalışmasının bir sonucuydu. Üniversite eğitimine de devam eden Parvaneh Amiri, başarı hikayesini ajansımıza anlattı.

Yaklaşık 7-8 yıldır emaye sanatıyla ilgilendiğini kaydeden Parvaneh Amiri, “Sanat her zaman canlı tutulmalı. Ben insanların bu alana pek önem vermediğini düşünüyorum. Evlerinde sanatla uğraşan birçok kadın var ve ben de bu kadınlardan ilham alarak denemek istedim. Bir sanat dalıyla uğraşmak hem psikolojik hem de bedensel rahatlama sağlıyor. Ayrıca gelirde elde edebiliyorsunuz. Ben engelli doğdum ama bu engel beni sınırlayamadı ve bir şekilde güçlendim, kendi ayaklarımın üzerinde durabildim” şeklinde konuştu.

Destek görmedi

Kuruluşlar tarafından destek görmediğine dikkat çeken Parvaneh Amiri, “Ama azmim sayesinde bunların hepsini kendi ellerimle yapmayı başardım. Çalışmalarımın daha fazla görülmesi için desteğe ihtiyacım vardı. Kültürel Miras Ofisi ve Sosyal Yardım Kuruluşu’ndan engelli bireylere ücretsiz eğitim verilmesi için talepte bulundum. Ne yazık ki sanatımı başkalarıyla paylaşmam için bana destek verilmedi. Azmim sayesinde tüm eserlerimi kendi ellerimle yaratabildim” ifadelerinde bulundu.

7-8 yıllık emeğin ürünü

Sergiyi kendi yatırımıyla açtığını söyleyen Parvaneh Amiri, sözlerine şöyle devam etti: “Tabii bu 7-8 yılın bir ürünü. İşimi geliştirmem için öncelikle ailem yardımcı oldu. Gördüğünüz gibi bu emaye işi ve ben ham çömlekleri hazırlayıp üzerindeki boyamaları kendim yapıyorum. Bir diğer sanatım çini ve seramik üzerine emaye yapmak, yarattığım bir diğer sanat da çömlek üzerine resim yapmak, tek farkı artık fırın gerektirmemesi” şeklinde konuştu. 

‘Destek olunsaydı büyük bir atölye açabilirdim’

Son olarak yaşadığı zorlukları da anlatan Parvaneh Amiri, “Çömlek üzerine resim yapıyorum ve bunların fırına girmesi gerekiyor. Fırın yoksa eserler pek kullanışlı olmuyor, çünkü boyandıktan sonra fırınlanması gerekir ve pişirmeden önce sıva benzeri bir hal alırlar. Ancak pişirildikten sonra tamamen kullanılabilir hale gelirler ve içlerine bakarsanız tamamen sırlanmış ve yeterince parlaklığa sahip olduklarını görürsünüz. Maalesef fırınım yok ve tüm bu aletleri çok zor şartlarda taşımak, almak ve iade etmek zorunda kalıyorum. Fırın çok gerekli ve eğer destek olsaydı, kadınlar için çok büyük bir atölye kurabilirdim, böylece İranlı kadınlara da büyük bir destek sağlanabilir hem gelir elde edebilirler hem de ruhlarını canlandırabilirler” diye kaydetti.