RONÎDA HACÎ

Hesekê- Kuzey ve Doğu Suriye’nin 2019 yılında Türk devleti ve çeteleri tarafından işgal edilen Serêkaniyê kentinden göç ederek, Hesekê kentinde bulunan Waşokanî Kampı’na yerleşen halk, zor koşullara rağmen direnmeye devam ediyor.

Waşokanî Kampı sakinleri, memleketleri olan Serêkaniyê’nin işgalden kurtarılarak özgürleştirileceğine ve evlerine geri döneceklerine inandıklarını ifade ediyor.

‘Kampta yaşanan olumsuzlukların sorumlusu insani yardım kurumlarıdır’

Waşokanî Kampı Yönetimi Eşbaşkanı Melek Salih, halkın ihtiyaçlarını ellerinden geldiğince sağlamaya çalıştıklarını fakat uzun süreli kamp yaşamının özellikle de yaz aylarında zorlu olduğunu söyledi. Melek Salih, konuşmasını şöyle sürdürdü:

“Mülteciler özellikle yaz aylarında su sıkıntısı, sıcaklık artışları, çocukların durumu, hastalıkların artması nedeniyle birçok zorlukla karşı karşıya kalıyor. Öte yandan kimi hayvanlar sıcaktan kaynaklı kamplarda ortaya çıkıyor. Geçtiğimiz yaz sezonunda aşırı sıcaktan dolayı 2 yeni doğan bebek hayatını kaybetmişti. Bu tür olaylar oluyor ve bunun sorumlusu uluslararası insan hakları örgütleridir. Son 5 yıldır kamptaki halk görmezden gelindi.”

‘Özerk Yönetim göçmenlere yardım ediyor’

Melek Salih, işgal saldırılarına karşı uluslararası sessizliğe dikkat çekerek, "Özerk Yönetim'in bu kampı kurduğunu, elinden geldiğince göçmenlere yardım ettiğini, organize ettiğini hepimiz biliyoruz. Ama işgalci Türk devleti, Özerk Yönetim'e yönelik her zaman saldırı yapıyor. Suriye'nin hem kuzeyi hem de doğusu kuşatılmıştır. Bu nedenle imkanları sınırlıdır. Biz bu sorunu çözmeye çalışıyoruz ama insani yardım kuruluşlarının da göçmenlere yardım etmesi gerekiyor ki birçok sorunun önüne geçebilelim” şeklinde konuştu.

‘5 yıldır 17 bin insan çadırlarda yaşam mücadelesi veriyor’

Kamp sakinlerinden Şêrîn Mihemed Emîn de yaşadıklarını şu sözlerle ifade etti: "Göçmenlerin çadırları 5 yıldır değişmedi, 5 yıldır soğuk, sıcak ve hastalıkla boğuşuyoruz ve 5 yıldır 17 bin insan bu çadırların altında yaşam mücadelesi veriyor. Göçmenlere sunulan yardımlar yeterli değil. Biz insani kuruluşlardan hiçbir şey istemiyoruz, sadece evlerimize dönmek istiyoruz. Biz kendi işimizin ve davamızın sahibiyiz, sadece kendi toprağımızı istiyoruz. Biz burada direniyoruz ve şehrimize dönüp işgalcileri topraklarımızdan çıkarana kadar savaşacağız."