Henrietta Lacks’in ölümsüz hücreleri

Dünya Sağlık Örgütü, hücreleri önemli tıbbi buluşlara yol açan Henrietta Lacks’i onurlandırdı ve “tıbbın annesi” olarak adlandırılmasına karar verdi.

Haber Merkezi- Henrietta Lacks, 1951'de 31 yaşında rahim ağzı kanserinden yaşamını yitirdi. Rızası ve ailesinin bilgisi dışında hücre örnekleri alandı ve incelendi. Bu hücreler insan vücudunun dışında çoğalan ilk canlı insan hücreleriydiler.

Henrietta Lacks’in hücreleri, yapılan çalışmaların sonunda çocuk felci aşısı, gen haritalaması ve IVF tedavisine yol açan araştırmalarda kullanıldı. Henrietta Lacks'in ad ve soyadlarının ilk iki harfinden türetilen HeLa hücreleri, Lacks'i öldüren hastalık olan rahim ağzı kanserine karşı aşıda da kullanıldı. Bu önemli çalışmalar, Henrietta Lacks'in modern tıbbın "annesi" olarak adlandırılmasına neden oldu.

Ödül töreni yapıldı

Dünya Sağlık Örgütü (WHO) Genel Direktörü Tedros Adhanom Ghebreyesus, İsviçre'nin Cenevre kentinde düzenlenen özel bir törenle unvanın duyurusunu yaptı. Direktör, “Henrietta'nın başına gelenler yanlıştı. Henrietta Lacks istismar edildi. Bedenleri bilim tarafından kötüye kullanılan birçok beyaz olmayan kadından biri. Tedavi görebilmek için sağlık sistemine güvendi. Ancak sistem, bilgisi veya rızası olmadan ondan bir şey aldı” dedi.

Annesine verilen ödülü alan 87 yaşındaki Lawrence, annesinin ölümünden çok sonra bile dünyaya yardım etmeye devam eden olağanüstü bir kadın olduğunu söyledi.

İsimsiz bir mezara gömüldü

Virginia'lı fakir bir Afrikalı-Amerikalı tütün çiftçisi olan Henrietta Lacks, Ağustos 1920'de doğdu ve 31 yaşında kendisine rahim ağzı kanseri teşhisi kondu. Henrietta teşhisten sadece sekiz ay sonra yaşamını yitirdi. Lacks, Baltimore, Maryland'deki ırksal olarak ayrılmış bir hastanede ölümünün ardından isimsiz bir mezara gömüldü.

Ondan alınan dokunun küçük bir kısmı, doku kültürü laboratuvarındaki bir araştırmacı olan Dr. George Gey'e aktarıldı. Dr. Gey, birkaç yıldır insan hücrelerinden oluşan bir hücre kültürü oluşturmak için çalışıyordu ancak başarılı olamadı, ancak Henrietta'nın hücrelerinin önceki örneklerden farklı davrandığını gördü. Bu hücreler hayatta kaldı ve kültürde çoğaldı, sağlam bir şekilde büyüdü. Çalışmalar da böyle devam etti.